ဦးေဆာင္၀ါက်တြင္ပါေသာ အဓိက အခ်က္ကို က်န္၀ါက်မ်ားက အေသးစိတ္ ရွင္းလင္း ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းျဖင့္ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ ပံုေပၚလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သာဓက ေဆာင္ပါမည္။
ဦးလတ္သည္ ၁၉၁၂ ခုနစ္မွ ၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ ၇ ႏွစ္အတြင္းတြင္ ကာလေပၚ ၀တၳဳေလးပုဒ္ ေရးခဲ့သည္။ ေရွးဦးစြာ စံပယ္ပင္၀တၳဳကို ေရးသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေရႊျပည္စိုး၊ ထို႔ေနာက္ သံုးဘံု၊ ထုိ႔ေနာက္ တစ္နန္းေပ်ာ္ရင္ေသြးေတာ္ကုိ ေရးသည္။ စံပယ္ပင္ကုိ ၁၉၁၂ ခုနစ္တြင္ ထုတ္ေ၀သည္။ ေရႊျပည္စိုးကို ၁၉၁၄ ခုနစ္တြင္ ထုတ္ေ၀သည္။ သံုးဘံုကုိ အစုိးရထုတ္ တိုင္းက်ဳိးသတင္းစာ၌ ၁၉၁၄ ခုနစ္မွစ၍ အပတ္စဥ္ ထည့္သြင္းခဲ့သည္။ စာတစ္အုပ္အျဖစ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျခင္း မျပဳခဲ့ေခ်။ တစ္နန္းေပ်ာ္ရင္ေသြးေတာ္ကို ျပည္ၿမိဳ႕ထုတ္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မဂၢဇင္းတြင္ ၁၉၂၀ ျပည့္ ႏွစ္ဦးေလာက္ကစ၍ အပတ္စဥ္ ထည့္သြင္းခဲ့သည္။ ထို၀တၳဳကို ေရးစဥ္တြင္ ဦးလတ္ အနိစၥေရာက္သည္။
ထုိစာပုိဒ္၏ အဓိက ဆိုလိုခ်က္သည္ ဦးလတ္ေရးခဲ့ေသာ ၀တၳဳမ်ားအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ယေန႔ ပညာရပ္ကို အၾကမ္းအားျဖင့္ အႏုပညာႏွင့္ သိပၸံပညာဟူ၍ ခြဲျခားၾကသည္။ အႏုပညာသည္ စိတ္ကူးပညာျဖစ္၍ ၀တၳဳ၊ ကဗ်ာ၊ ဂီတ၊ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ သဘင္ စေသာ တီထြင္ ဆန္းသစ္သည့္ ပညာရပ္မ်ား ပါ၀င္လာသည္။ သိပၸံပညာသည္ကား လက္ေတြ႕ စူးစမ္း ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား ဖြဲ႕စည္း၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပညာရပ္ျဖစ္သည္။ ဓာတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒ၊ သခၤ်ာ၊ ဘူမိေဗဒ၊ ဇီ၀ေဗဒ၊ စက္မႈအတတ္ စသည္ျဖင့္ မ်ားေျမာင္လွေပသည္။ အႏုပညာႏွင့္ သိပၸံပညာတုိ႔သည္ သဘာ၀အားျဖင့္ ျခားနားျခင္း ရွိၾကသည္။ အႏုပညာသည္ စိတ္ကူးမႈကုိ အေျခခံ၍ သိပၸံပညာသည္ ေလ့လာမႈကုိ အေျခခံေပသည္။ သို႔ေသာ္ အႏုပညာႏွင့္ သိပၸံပညာ ဆက္စပ္ျခင္းမ်ားလည္း ရွိေပသည္။
အႏုပညာႏွင့္ သိပၸံပညာဟူေသာ ပညာရပ္ ႏွစ္မ်ဳိး၏ အေၾကာင္းကုိ အဓိက ေဖာ္ျပေသာ ဤစာပုိဒ္တြင္ ပထမ၀ါက်သည္ ဦးေဆာင္၀ါက်ျဖစ္သည္။ က်န္၀ါက်သည္ ဦးေဆာင္၀ါက်၌ ေဖာ္ျပေသာ အခ်က္ကုိ အေသးစိတ္ ရွင္းလင္းျပထားသည္။ (ေနာက္ဆံုး ၀ါက်မွာမူ စာပိုဒ္ကုိ အဆံုးသတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္႐ံုမက “အႏုပညာႏွင့္ သိပၸံပညာ ဆက္စပ္မႈ” ဟူေသာ အခ်က္ကုိ ေနာက္အပိုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပရန္ အရွိန္ယူ လမ္းခင္းေပးရာလည္း ေရာက္ပါသည္။ ဤစာပိုဒ္ကုိ ေနာက္လာမည့္ စာပုိဒ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ေပးသည့္၀ါက် ျဖစ္ပါသည္။)
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စကားေျပ အေရးအသား ေလ့က်င့္ရာတြင္ စနစ္တက် စာပိုဒ္ဖြဲ႕တတ္ေစရန္အတြက္ ၀ါက်တစ္ခုေပးထားၿပီး ထုိ၀ါက်ကုိ ဦးေဆာင္၀ါက်အျဖစ္ အသံုးျပဳၿပီး စာပိုဒ္ဖြဲ႕ခိုင္းျခင္းျဖင့္ ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ပါသည္။ “ဆရာလွသည္ စာသင္ေကာင္းေသာ ျမန္မာစာ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သည္” ဟူေသာ ၀ါက်ကုိ ဦးေဆာင္၀ါက်အျဖစ္ အသံုးျပဳၿပီး စာပိုဒ္ဖြဲ႕မည္ ဆိုပါစို႔။
ဆရာလွသည္ စာသင္ေကာင္းေသာ ျမန္မာစာ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ ကဗ်ာသင္ရာတြင္ ကဗ်ာစာဆို၏ ဘ၀ျဖစ္ရပ္ကုိ ကဗ်ာႏွင့္ ဆက္စပ္ျပကာ နိဒါန္းခ်ီသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကဗ်ာကုိ ဌာန္က႐ိုဏ္း က်စြာ ရြတ္ဖတ္ျပသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကဗ်ာ့ အဓိပၸါယ္ကုိ အေသးစိတ္ ရွင္းျပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ကဗ်ာေကာင္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ရေၾကာင္းလည္း အက်ဳိးအေၾကာင္း ဆက္စပ္ ရွင္းလင္းျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ရင္ထဲတြင္ စြဲၿငိသြားေစႏိုင္ေလာက္သည့္ အဖြဲ႕အႏြဲ႕ ေကာင္းမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ျပသည္။ ဆရာ စကားေျပသင္ၿပီ ဆိုလွ်င္လည္း ထုိနည္းတူ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းသည္ပင္ျဖစ္သည္။ စကားေျပ အေရးအသား ေကာင္းပံုမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္သာေအာင္ ေထာက္ျပသည္။ ဆရာသည္ အသံၾသဇာႏွင့္လည္း ျပည့္စံုသည္။ အာ၀ဇၨန္းလည္း ေကာင္းသည္။ စာေပလည္း ႏွံ႔စပ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ စိတ္သည္ ဆရာ့ သင္ျပမႈေနာက္သို႔ လိုက္ပါ နစ္ေမ်ာ သြားသည္အထိ စိတ္၀င္စားၾကျမဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာင္းသားက ဤပံု ဤနည္းအတိုင္း ဆရာအသင္အျပ ေကာင္းပံုကုိ အေသးစိတ္ ရွင္းလင္းကာ စာပိုဒ္ ဖြဲ႕ႏိုင္ပါသည္။ ကိုယ္စိတ္ကူးရသလို ေရးမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ခ်င္း ကြာျခားမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ “ဆရာလွ၏ အသင္အျပေကာင္းပံု” ဟူေသာ အဓိက ဆိုလိုခ်က္သို႔မူ ေရာက္မည္ခ်ည္းပင္။
ယခု ျပခဲ့ေသာ သာဓကမ်ားတြင္ ဦးေဆာင္၀ါက်သည္ စာပိုဒ္၏ ပထမဆံုး ၀ါက်ခ်ည္း ျဖစ္ေနပါသည္။ ဦးေဆာင္၀ါက်သည္ စာပုိဒ္၏ ေနာက္ဆံုး၀ါက်လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္သည္ ရြာထိပ္က ေတာင္ကုန္းကေလးေပၚတြင္ ရွိသည္။ ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ ေဖာက္ထားေသာ လမ္းကေလးအတိုင္း တက္လာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္သို႔ ေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ အိမ္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အလွစိုက္ထားေသာ ပန္းမ်ဳိးစံုတို႔သည္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ပြင့္လ်က္ရွိသည္။ သာသာကေလး တိုက္ခတ္လ်က္ရွိေသာ ေလျပည္ေလညင္း၏ အထိအေတြ႕ ႏွင့္အတူ ေလထဲတြင္ ပါလာေသာ ပန္းရနံ႔မ်ားကို ႐ွဴ႐ႈိက္ရသည္မွာ စိတ္ၾကည္လင္ လန္းဆန္းဖြယ္ ျဖစ္သည္။ လမ္းကေလးအတိုင္း တျဖည္းျဖည္း တက္လာၿပီး လွမ္းၾကည့္လိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ အျပာႏုေရာင္ ေဆးသုတ္ထားေသာ အိမ္ကေလးကုိ ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကေလးကား သာယာေအးခ်မ္းလွေသာ အိမ္ေဂဟာကေလး ျဖစ္ပါသည္။
ဤစာပုိဒ္တြင္ ေနာက္ဆံုး၀ါက်သည္ ဦးေဆာင္၀ါက် ျဖစ္ပါသည္။ အိမ္ကေလး သာယာ ေအးခ်မ္းပံုဟူေသာ အဓိက ဆိုလိုခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေရွ႕၀ါက်မ်ားမွာ ထို အဓိက ဆိုလိုခ်က္ကို အေသးစိတ္ ပံုေဖာ္ေသာ ၀ါက်မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ဦးေဆာင္၀ါက်သည္ စာပိုဒ္၏ အထိန္းအကြပ္ သဖြယ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဦးေဆာင္၀ါက်ကုိ မူတည္ၿပီး စာပုိဒ္ဖြဲ႕လွ်င္ ပို၍ ျမင္သာပါသည္။ စနစ္လည္း က်ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ စာပိုဒ္တုိင္း ဦးေဆာင္၀ါကို ပါရမည္ဟု ပံုေသ မမွတ္ယူႏိုင္ပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဦးေဆာင္၀ါက် ပါသည္ကား မွန္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ စာပိုဒ္၏ ဆိုလိုခ်က္ကို ၀ါက်အားလံုးက တစ္ေျပးညီ ၀ိုင္း၀န္း ေထာက္ကူသည့္အခါတြင္မူ ဦးေဆာင္၀ါက် မပါဘဲ ေနတတ္ပါသည္။ ၾကည့္ပါ။
လူငယ္သည္ တက္ႂကြ၏။ ရႊင္လန္း၏။ အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္ရြက္လိုစိတ္ ထက္သန္၏။ စြန္႔စားခ်င္တတ္၏။ စူးစမ္း ရွာေဖြရန္ စိတ္၀င္စား၏။ အစုအေ၀း အသင္းအဖြဲ႕ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းကို ႏွစ္သက္၏။ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုး၏။ စိတ္ကူးလည္း ယဥ္တတ္၏။
ဤစာပိုဒ္တြင္ လူငယ္၏ သေဘာဘဘာ၀ကို အဓိက ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုအဓိက ဆိုလိုခ်က္ ထင္ရွားေအာင္ ၀ါက်အသီးသီးက ၀ိုင္း၀န္း ေထာက္ကူေပးသည္။ လူငယ္၏ သဘာ၀ကို ေဖာ္ျပေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္စီကုိ ၀ါက်တစ္ခုစီျဖင့္ ေဖာ္ျပသည္။ ၀ါက်အားလံုး တန္းတူရည္တူ သေဘာေဆာင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဦးေဆာင္၀ါက်ဟူ၍ သီးသီးသန္႔သန္႔ မပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
ဦးေဆာင္၀ါက်သည္ စာပိုဒ္၏ အစတြင္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အဆံုးတြင္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ စာပိုဒ္၏ အလယ္တြင္ေကာ ဦးေဆာင္၀ါက် မရွိႏိုင္ဘူးလားဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ အလယ္မွာ ထားလွ်င္လည္း ရပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ေရွ႕ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးေလာက္ မထင္ရွားပါ။ အဓိက ဆိုလိုခ်က္ကို အရင္ဆံုး ေျပာခ်င္လွ်င္ ဦးေဆာင္၀ါက်က ေရွ႕ဆံုးမွာ ရွိပါလိမ့္မည္။ အဓိက ဆိုလိုခ်က္ကို ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္လွ်င္ ဦးေဆာင္၀ါက်က ေနာက္ဆံုးမွာ ရွိပါလိမ့္မည္။ ဤ ႏွစ္ေနရာသည္ ဦးေဆာင္၀ါက် ထားေလ့ရွိသည့္ ေနရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဦးေဆာင္၀ါက်သည္ စာပိုဒ္၏ ဆိုလိုခ်က္ကို ေဖာ္ျပေသာ ၀ါက်ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤ ၀ါက်မ်ားသည္ ဦးေဆာင္၀ါက်တြင္ ပါ၀င္သည့္အခ်က္ကုိ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ရွင္းလင္းေသာ ၀ါက်မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားရန္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤပို႔စ္ကို ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ ျမန္မာစာ ႏွင့္ အေရးအသားျပႆနာမ်ား - ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။
ထပ္မံ ဖတ္႐ႈေစလိုေသာ ပုိ႔စ္မ်ား
- စာပိုဒ္ဖြဲ႕ျခင္း
- စာပိုဒ္၏ ကိုယ္ထည္ပိုင္းႏွင့္ နိဂံုး၀ါက်
- ဆိုလိုခ်က္တစ္ခ်က္ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္