ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား

ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစာကို မွန္ေအာင္ မေရးႏိုင္မွာ ကၽြန္မ အလြန္ပဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ တခါမွလည္း ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္းေတြ၊ ဘာေတြ မဖတ္ဘူးတဲ႔အတြက္ ကိုယ္ေရးသမွ် အမွန္လို႔ စိတ္မခ်ႏိုင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ (ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တႏွစ္ေလာက္က) အန္တီၿငိမ္းက "ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္း"စာအုပ္ကို pdf ဖိုင္နဲ႔ ပို႔ေပးေသာ္လည္း ကိုယ္ေရးတာ မွန္မွာပါလို႔ ယံုၾကည္ခ်က္အနည္းငယ္နဲ႔ သတ္ပံုက်မ္းကို တခါပဲ ဖြင္႔ဖတ္ဖူးပါတယ္။ မေန႔ကမွ အန္တီၿငိမ္းေပးထားတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ႔၊ ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္းလိုပဲ ကၽြန္မ တခါမွ ဖြင္႔မၾကည့္ျဖစ္တဲ႔ "ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား"ဆိုတဲ႔ pdf ဖိုင္ကို ႗ီကာ(တီကာ)ရဲ့ အသံထြက္ ရွာေတြ႔လို၊ ရွာေတြ႔ျငား ဖြင္႔ဖတ္မိတယ္။ အရင္က ႗ီကာ ကို ကၽြန္မက ဏီကာတို႔၊ လီကာတို႔ အသံထြက္ပါတယ္။ အခုမွ တီကာလို႔ အသံထြက္ရမွန္း သိတယ္။ :D ႗(တသလင္းခ်ိတ္) ပါဆိုမွ တ(တ၀မ္းပူ) အသံထြက္ရမွာကို ကၽြန္မ သတိမမူမိဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ သိလိုတာေတြ ရွိဦးမလား ဆက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မ အၿမဲ မသဲမကြဲျဖစ္ရတဲ႔ အေရးအသားတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔ရေတာ႔ ကၽြန္မလိုပဲ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေနသူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ခ်င္လာပါတယ္။

*** ***** ***

ဖက္ ႏွင္႔ ဘက္
အနက္သေဘာအားျဖင္႔ ဖက္ မွာသာ အနက္ရွိေပသည္။ ဘက္ မွာ အနက္ မရွိပါ။ သို႔ရာေတြ အရာဌာနတိုင္း အနက္စြဲေရးၿပီး၊ ေရးသည့္အတိုင္း အသံထြက္ရိုး မရွိပါ။ ေရးေတာ႔ အမွန္၊ ဖတ္ေတာ႔ အသံ ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳသည္။ ဤသည္ကို လိုက္၍ အသံအတိုင္း ေရးၾကရသည္လည္း ရွိသည္။ အသံစြဲ အေရး ဟုဆိုႏိုင္သည္။ ဖက္ ႏွင္႔ ဘက္ လည္း သည္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဖက္ ကား အနက္စြဲအေရး၊ ဘက္ ကား အသံစြဲအေရး။

ဖက္ ကို ေအာက္ပါတို႔၌ သံုးသည္ ---
၁။ ႀကိယာ ဖက္

သာဓက။ ။စံုဖက္၊ စြက္ဖက္၊ ဖက္စပ္၊ ဖက္တြဲ၊ လိုက္ဖက္၊ ယွဥ္ဖက္၊ ဆြဲဖက္၊ တြဲဖက္ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ႀကိယာမ်ား။


၂။ အေဖာ္အဖက္

သာဓက။ ။ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္၊ ၾကင္ေဖာ္ၾကင္ဖက္၊ ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္၊ ေဆးေဖာ္၀ါးဖက္၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ သြားေဖာ္လာဖက္ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ေဖာ္_ဖက္ တြဲလံုးမ်ား။


၃။ သခၤ်ာႏွင္႔တြဲေသာ ဖက္

သာဓက။ ။တဖက္တခ်က္၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္၊ သံုးဖက္ျမင္၊ ေလးဖက္နာ၊ အနားငါးဖက္ပဥၥဂံ၊ ေလးလံုးေျခာက္ဖက္ စသည္ျဖင္႔ ေရွ႕တြင္ အေရအတြက္ သခၤ်ာပါေသာ အေရးအသားမ်ား။


ဘက္ ကို ေအာက္ပါတို႔၌ သံုးသည္---
၁။ အရပ္မ်က္ႏွာႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။အေရွ႕ဘက္၊ အေနာက္ဘက္၊ ေတာင္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္္။

၂။ တည္ေနရာႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။အိမ္ဘက္မွာ၊ ေစ်းဘက္မွာ၊ ျမစ္ဘက္မွာ၊ ရြာဘက္မွာ၊ ေတာဘက္မွာ၊ ၀ဲဘက္၊ ယာဘက္။

၃။ သူ၊ ငါ၊ က်ား၊ မ စသည္ႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။ သူ႔ဘက္၊ ငါ႔ဘက္၊ ကိုယ္႔ဘက္၊ ေယာက္်ားဘက္၊ မိန္းမဘက္၊ လင္ဘက္၊ မယားဘက္၊ အေဖ႔ဘက္၊ အေမ႔ဘက္၊ ဆရာ႔ဘက္၊ တပည့္ဘက္။

၄။ အာဒိစကားလံုး (အစ စကားလံုး) ျဖစ္လွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။ဘက္ကန္၊ ဘက္စံု၊ ဘက္ေပါင္းစံု၊ ဘက္လိုက္၊ ဘက္မလိုက္။

ဤတြင္ ျခြင္းခ်က္ တခုရွိသည္။ အေဖာ္အဖက္မွန္သမွ်ကို ေဖာ္_ဖက္ဟု ဖဦးထုပ္ႏွင္႔ ေရးေသာ္လည္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ ရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ တို႔ကိုမူ ဘကုန္းႏွင္႔ပင္ ေရးရန္ျဖစ္သည္။ အေရးတြင္က်ယ္မႈအရ ျခြင္းခ်က္ဟု မွတ္ႏိုင္သည္။

ေအာက္ပါ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင္႔ မွတ္ႏိုင္သည္---
အရပ္မ်က္ႏွာ၊ တည္ေနရာ၊
သူငါက်ားမ၊ အာဒိစ၊ ေရးၾကဘကုန္းႏွင္႔။
ႀကိယာဖက္၊ အေဖာ္ဖက္၊
ယွဥ္လ်က္သခၤ်ာ၊ ေရတြက္ခါ၊ ေရးပါဦးထုပ္ႏွင္႔။
ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ မွ်သာပက္၊
ျခြင္းခ်က္ထားကုန္လင္႔။

*** ***** ***
ေနာက္ရက္မွ ဖူး ႏွင္႔ ဘူး ကြဲျပားေရးသားပံုကို ကူးယူျပပါဦးမယ္။

ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား ႏွင္႔ ျမန္မာ သတ္ပံုက်မ္းကို ေဒါင္းလုတ္ လုပ္လိုသူမ်ား အတြက္...


ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

ကိုးကား။ ။၁၉၉၃၊ ဩဂုတ္လတြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာစာအဖြဲ႔၏ "ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား"

s0wha1 ၏ ကာရန္မဲ့ အေတြးစမ်ား ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူတင္ျပသည္။