မ်က္ေျဖလကၤာ - အနႏၲသူရိယ

2008-12-24

သူတည္းတစ္ေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ၊ သူတစ္ေယာက္မွာ၊
ပ်က္လင့္ကာသာ ဓမၼတာတည္း။

ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္၊ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊
ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊
သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏ တက္သည္၊
ေရပြက္ပမာ တစ္သက္လ်ာတည္း။

ၾကင္နာသနား၊ ငါ႔အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊
မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတို႔၊ ခႏၶာခိုင္က်ည္၊
အတည္မျမဲ၊ ေဖာက္လႊဲတတ္သည္၊
မခၽြတ္စသာ သတၱဝါတည္း။

ရွိခိုးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကၽြန္၊ ပန္ခဲ့တံု၏။
ခုိက္ၾကံဳဝိပါက္၊ သံသာစက္၌၊ ႀကိဳက္လတ္ထြန္မူ၊
တံု႔မယူလို၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကို၊
ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အျပစ္မဲ့ေရး၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏။
ေသြးသည္အနိစၥာ ငါ႔ခႏၶာတည္း။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ကဗ်ာ၌ သင့္ေသာ ေဒါသ (၂)

2008-12-17

ဝါက်ေဒါသဆိုတာ ပုဒ္တစ္ပုဒ္တည္းကုိပဲ ၿငိစြန္းတတ္တဲ့ ေဒါသမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ဝါက်တစ္ခုလံုးမွာ သက္ေရာက္သြားေစတဲ့ ေဒါသမ်ဳိး အျပစ္မ်ဳိးကုိ ဝါက်ေဒါသလို႔ ေခၚပါတယ္။ စုစုေပါင္း (၉) ပါးရွိတယ္။
  1. ဧကတၳ ေဒါသ
  2. ဘဂၢရီတိ ေဒါသ
  3. ဗ်ာကိဏၰ ေဒါသ
  4. ဂါမၼ ေဒါသာ
  5. ယတိဟီန ေဒါသ
  6. ကမစၥဳတ ေဒါသ
  7. အတိဝုတၳ ေဒါသ
  8. အေပတတၳ ေဒါသ
  9. သဗႏၶဖ႐ုသ ေဒါသ တုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။

ဧကတၳ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ဝါက်တစ္ေၾကာင္းမွာ သဒၵါ အေနနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ အဓိပၸာယ္အေနနဲ႔ တူေနပါလ်က္နဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခဏခဏ ဆိုသလို သံုးႏႈန္းေနျခင္း
ဥပမာ - မိုးေရေပးတတ္၊ မိုးတိမ္ထပ္သည္၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - မိုးတိမ္က ဆိုမွေတာ့ မိုးေရ ေပးမယ္ဆိုတာ သိလ်က္နဲ႔ "မိုး" ဆိုတဲ့ စာလံုးကို ထပ္ခါထပ္ခါ သံုးထားတယ္။
ေျဖနည္း - ေၾကာက္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ အံ့ၾသျခင္း စတာ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ဒီလို အႀကိမ္ႀကိမ္ အာေမဍိတ္ အေနနဲ႔ သံုးမယ္ဆိုရင္ ေဒါသက လြတ္ပါတယ္။

အာေမဍိတ္ (၈) မ်ဳိးရွိပါတယ္။
၁။ ဘယ - ေၾကာက္ျခင္း။ "သူခိုးသူခိုး၊ ေအာ္လ်က္ႏႈိး၏"
၂။ ေကာဓ - အမ်က္ထြက္ျခင္း။ "ထုိးေလာ့ထုိးေလာ့၊ အားမေလ်ာ့ႏွင့္"
၃။ ပသံသ - ခ်ီးမြမ္းျခင္း။ "ေကာင္းစြေကာင္းစြ၊ လူ႔ဘံုရခဲ"
၄။ တုရိတ - အေဆာတလ်င္ျပဳျခင္း။ "ျမန္ျမန္ယခု၊ အေမာင္ျပဳေလာ့"
၅။ ေကာတုဟလစၧရ - အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္၍ အံ့ၾသျခင္း။ "အလိုေဟာေဟာ၊ ဘယ္သေဘာလိမ့္"
၆။ ဟာသ - ရယ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္ျခင္း။ "အလိုဟားဟား၊ ရႊင္ဖြယ္မ်ားလွ"
၇။ ေသာက - စိုးရိမ္ျခင္း။ "သားလွသားလွ၊ ဘယ္နားႂကြလိမ့္"
၈။ ပသာဒ - ၾကည္ညိဳျခင္း။ "ဘုရားဘုရား၊ ၾကည္ညိဳမ်ား၏"

ဘဂၢရီတိ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ဝါက်တစ္ခုမွာ စကား အသြားအလာအရ သံုးထားတဲ့ ဝိဘတ္ပုဒ္ ကို ေရွ႕ကလို သံုး႐ိုးသံုးစဥ္ မဟုတ္ဘဲ ေဖာက္ျပန္ အသံုးျပဳျခင္း
ဥပမာ - ဤတြင္ဤသို႔၊ ဤၿမိဳ႕ဤရြာ၊ ဟိုမွာဟိုလမ္း၊ ဟိုစခန္း၌၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - "ဤ" အကၡရာကို ဆက္တိုက္ သံုးလာၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္း "ဟို" အကၡရာကို ေျပာင္းသံုးတယ္။
ေျဖနည္း - ဤတြင္ဤသို႔၊ ဤၿမိဳ႕ဤရြာ၊ဤမွာဤလမ္း၊ ဤစခန္း၌၊ ...

ဗ်ာကိဏၰ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - စပ္သင့္တဲ့ ပုဒ္ခ်င္း နီးနီးကပ္ကပ္ မထားဘဲ မစပ္သင့္တဲ့ ပုဒ္ခ်င္း အနီးကပ္ထားလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ေရာေႏွာ ႐ႈပ္ေထြးမႈ
ဥပမာ - ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ ရွိပန္ထြာ၍၊ ရွစ္ျဖာဓမၼ၊ ဦးၫြတ္ခလ်က္၊ ဆယ္ဝသံဃာ၊ ဤသံုးျဖာကို၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - ဓမၼ ဆယ္ပါး၊ သံဃာ ရွစ္ပါး ရွိတာကို ပုဒ္ေတြ ေရာယွက္ေနတယ္။
ေျဖနည္း - ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ ဆယ္ဓမၼာႏွင့္၊ ရွစ္ျဖာသံဃ၊ ဤသံုးဝကို၊ ေန႔ည႐ိုက်ဳိး၊ ရွိရွင္ခိုးလ်က္၊ ...

ဂါမၼ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ႐ိုင္းျပတဲ့ ညစ္ညမ္းတဲ့ စကားလံုးေတြကို စကား ပရိယာယ္စဥ္ၿပီး မေျပာဘဲ တည့္ထိုး ေျပာဆိုေရးသားျခင္း
ဥပမာ - မယ့္ကုိလႈိက္လႈိက္၊ ခ်စ္ခါႀကိဳက္လို႔၊ ေပြ႕ပိုက္ႏွစ္ကိုယ္၊ ေပါင္းဖက္လို၏ (ဒီေခတ္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒီစာဟာ သိပ္႐ိုင္းလွတဲ့ စာေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး)
အေၾကာင္းအရင္း - ခ်စ္ႀကိဳက္၊ ေပြ႕ပိုက္၊ ေပါင္းဖက္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို တည့္ထုိး သံုးထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေလာက္ကေတာ့ ဒါေတြကို ဒဲ့ေျပာရင္ ႐ိုင္းတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ သူ႔ပစၥည္း၊ ကိုယ့္ပစၥည္းနဲ႔ ကိုင္တုတ္တဲ့ ကဗ်ာစာပုိဒ္မ်ဳိးေတြကို ဆုိလိုပါတယ္။
ေျဖနည္း - မယ့္ကိုျမင္ရ၊ ယဥ္စစမို႔၊ ဘဝမကြာ၊ ၾကည္ေအးစြာျဖင့္၊ ေမတၱာေရစင္၊ ေႏွာလုိက္ခ်င္ဘိ။

ေနာက္တစ္နည္း

အဓိပၸာယ္ - ဝါက်တစ္ခုမွာ ပုဒ္ေတြကို ဖတ္တဲ့အခါ ျဖတ္သင့္ရာျဖတ္၊ ရပ္သင့္ရာ မရပ္ဘဲ မတြဲဖတ္သင့္တဲ့ ပုဒ္ႏွစ္ခုကုိ တြဲဆိုလုိက္မိရင္ လည္း ဂါမၼေဒါသ သင့္တတ္ပါတယ္။
ဥပမာ - လက္ေလးသစ္ေအာက္၊ က်ဥ္းအေပါက္ႏွင့္၊ တြင္း-ေစာက္-ပတ္-လည္၊ လက္သစ္ညီေအာင္၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - အထက္က ကဗ်ာစာပိုဒ္မွာ ေစာက္ နဲ႔ ပတ္ ကို စပ္ၿပီး "တြင္း-ေစာက္ပတ္-လည္" လို႔ ဖတ္မိရင္ ဂါမၼေဒါသ သင့္ပါတယ္။
ေျဖနည္း - အဲဒီလို ပုဒ္မ်ဳိးကို သံုးဖို႔ လံုးဝ ပိတ္ပင္ပါတယ္။

ယတိဟီန ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - စကားလံုး တစ္လံုးနဲ႔ တစ္လံုးၾကား ရပ္သင့္ ျဖတ္သင့္တဲ့ ေနရာမွာ မရပ္မျဖတ္ဘဲ မျဖတ္သင့္တဲ့ ေနရာမွာ ပုဒ္ျဖတ္ျခင္း။
ဥပမာ - ကုသိုလ္ကိုျပဳ၊ ၍ထုိမႈေၾကာင့္၊ ေတာင္းဆုလိုရာ၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - ပုဒ္မျဖတ္သင့္တဲ့ "ျပဳ" နဲ႔ "၍" ၾကားမွာ ပုဒ္ျဖတ္ထားပါတယ္။
ေျဖနည္း - ကုသိုလ္ျပဳ၍၊ ထုိမ်ဳိးေစ့ေၾကာင့္၊ အျပည့္ဆုဆို၊ ...

ကမစၥဳတ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - သံုးေနက်၊ ျဖစ္ေနက် အစဥ္အလာကို ဖီလာဆန္႔က်င့္ၿပီး ဖြဲ႕ဆိုထားျခင္း။
ဥပမာ - လယ္ေျမမေပး၊ ရြာကိုေပးေလာ့၊ ရြာေက်းမရ၊ ၿမိဳ႕ကိုမေလာ့၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - သဘာဝအရ လယ္ေျမထက္ ရြာေျမက ေစ်းပိုရမယ္။ ရြာေျမထက္ ၿမိဳ႕ေျမက ပိုတယ္။ သူမ်ားရဲ႕ ပစၥည္းကို ေတာင္းလို႔ မေပးရင္ အမ်ားကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလွ်ာ့ေတာင္းရတဲ့ သဘာဝပဲ ရွိတယ္။ အခု ဝါက်အရ လယ္ေျမကိုေတာင္ ေတာင္းလို႔ မရတာ ရြာေျမကို ေတာင္းမယ္၊ မရရင္ ၿမိဳ႕ေျမကို ေတာင္းမယ္ ဆိုေတာ့ သဘာဝကို ဖီဆန္ေနပါတယ္။
ေျဖနည္း - ၿမိဳ႕ကိုမေပး၊ ရြာကိုေပးေလာ့၊ ရြာေက်းမရ၊ လယ္ကိုမေလာ့၊ ...

အတိဝုတၳ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ျဖစ္ျမဲျဖစ္စဥ္ထက္ ပိုပိုသာသာ အႂကြားပိုၿပီး ေရးဖြဲ႕ထားျခင္း
ဥပမာ - သားျမတ္ဝင္းဖန္႔၊ ဆြဲကာျဖန္႔ေသာ္၊ မဆ့ံေကာင္းကင္၊ က်ဥ္းအံ့ထင္၏။
အေၾကာင္းအရင္း - သားကုိ ဆြဲၿပီးျဖန္႔တာ ေကာင္းကင္နဲ႔ေတာင္ မဆံ့လို႔ က်ဥ္းတယ္လို႔ ထင္မိေၾကာင္း လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ေရးဖြဲ႕ထားတယ္။
ေျဖနည္း - သားျမတ္ဝင္းဖန္႔၊ ဆြဲကာျဖန္႔ေသာ္၊ မဆံ့ေကာင္းကင္၊ မျဖစ္လွ်င္တည္း။
ေကာင္းကင္မွာ မဆံ့ဘူးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး လို႔ ေရးဖြဲ႕တာေၾကာင့္ ေဒါသလြတ္ပါတယ္။

အေပတတၳ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ဝါက်တစ္ခုလံုး ျခံဳငံုၿပီး အဓိပၸာယ္ ယူၾကည့္လုိက္ရင္ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ မေရမရာ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေနျခင္း။
ဥပမာ - ႏြားမသားငယ္၊ ေခါင္းေပါင္းဝယ္၍၊ ပင္လယ္ေရငန္၊ ခ်စ္နလန္ထ၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - စကားတစ္ပိုဒ္ခ်င္းစီ အဓိပၸာယ္ ရွိေနေပမယ့္ ဝါက်တစ္ခုလံုး ေပါင္းစပ္ ယူလိုက္ေတာ့ ဘာ ဆိုလိုမွန္းကို မသိဘူး ျဖစ္သြားတယ္။
ေျဖနည္း - အဲဒီလုိ ေရးတာဟာ ကေလးစကား၊ အ႐ူးစကားလို႔ သိသာေအာင္ ေဖာ္ျပမယ္ဆိုရင္ ေဒါသလြတ္ပါတယ္။

သဗႏၶဖ႐ုသ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ဝါက်မွာ အသံကို ခပ္ျပင္းျပင္ ရြတ္ဆိုရတဲ့ အကၡရာေတြ ေဖာေဖာသီသီ သံုးထားတာေၾကာင့္ ဖတ္ရတာ မာဆပ္ဆပ္ ျဖစ္ေနျခင္း။
ဥပမာ - မေခၚခင္မ်ား၊ မယ္ကခါး၍၊ ဆြဲထားထပ္ခါ၊ တခါခါႏွင့္၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ခပ္ျပင္းျပင္း ရြတ္ဆိုရတဲ့ (ခ) အကၡရာ နဲ႔ (ထ) အကၡရာေတြကို အမ်ားႀကီး သံုးထားပါတယ္။
ေျဖနည္း - ဒီလုိ ဝါက်မ်ဳိးကို ဖာေထးဖုိ႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အဲလုိ ခပ္ျပင္းျပင္း ရြတ္ဆိုရတဲ့ အကၡရာေတြ ေလွ်ာ့သံုးဖုိ႔ပါပဲ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ကဗ်ာ၌ သင့္ေသာ ေဒါသ

2008-12-13

ေဒါသမကင္းေသာစာ (၁)(၂) ကို တင္ျပၿပီးကာမွ ကဗ်ာေရးတဲ့ သူေတြအတြက္လည္း အသံုးတည့္ေအာင္ အခု ဒီပို႔စ္ကို ေရးၿပီး ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဆိုရင္ ဒီလို အျပစ္အနာေတြက စာမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ကဗ်ာမွာျဖစ္ျဖစ္ အတူတူေတြခ်ည္းပါ။ ပို႔စ္တစ္ခုအေနနဲ႔ သီးျခား ခြဲၿပီး ေဖာ္ျပရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဥပမာ ဥပေမယ်ေတြ ေပးတာ မတူလို႔ပါ။ စာမွာေတာ့ စာေၾကာင္း၊ ဝါက်ေတြနဲ႔ ဥပမာ ေပးၿပီး အခု ဒီကဗ်ာမွာ ဆိုရင္လည္း ကဗ်ာေလးေတြကို ဥပမာေပးၿပီး ေရးသြားမွာပါ။ ဒါဆို ကဗ်ာသမားေတြအတြက္ ပိုၿပီး သိသာထင္ရွား ျမင္သာထင္သာ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ေဒါသေတြရဲ႕ နာမည္နဲ႔ အဓိပၸာယ္ သက္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အတူတူခ်ည္းပါ။ ေဒါသ တစ္ခုခ်င္းစီအတြက္ အဓိပၸာယ္ သက္မွတ္ခ်က္၊ ဥပမာ ကဗ်ာစာပုိဒ္၊ အျပစ္သင့္ပံု အေၾကာင္းအရင္း နဲ႔ အျပစ္ေျဖပံု ဆိုၿပီး ေလးပိုင္းစီ ခြဲျပသြားပါမယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ပါဠိစကားလံုးေတြ ပါလာမွာမို႔ အဲဒီစကားလံုးေတြေၾကာင့္ ရွိန္ၿပီး မဖတ္ခ်င္ ျဖစ္သြားမွာလည္း စိုးပါတယ္။ ပါဠိစကားလံုးေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ဖတ္သြားေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာစာရဲ႕ ေရးနည္း၊ ဖြဲ႕နည္း၊ သဒၵါနည္းေတြဟာ ပါဠိက်မ္းစာေတြကေန အမ်ားစု အတုယူး ေရးထားတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပါဠိေဝါဟာရေတြနဲ႔ ကင္းလို႔ကို မရပါဘူး။ ျမန္မာမႈျပဳၿပီး ျမန္မာနာမည္ေတြ ေပးထားတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း မူရင္း ပါဠိနာမည္ေတြလည္း မေပ်ာက္ပ်က္ေစခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ႔ ပါဠိေဝါဟာရေတြပါ ထည့္သြင္း တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ဓမၼာစရိယ ဦးထြန္းေရႊ ျပဳစုထားတဲ့ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီး ကို ကိုးကားတင္ျပမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကဗ်ာမွာ သင့္ႏိုင္တဲ့ ေဒါသကို ဖြဲ႕စည္းပံုအားျဖင့္ သံုးပိုင္း ခြဲၿပီး ေျပာပါ႔မယ္။
(၁) ပုဒ္တစ္ပုဒ္ (တစ္ပဒ) ခ်င္းစီမွာ မွားတတ္ ၿငိစြန္းတတ္တဲ့ ေဒါသ - ပဒေဒါသ ရွစ္ပါး၊
(၂) ဝါက်တစ္ခုလံုးကို ၿငိစြန္း ထိခိုက္ေစတတ္တဲ့ ေဒါသ - ဝါက်ေဒါသ ကိုးပါး နဲ႔
(၃) ဝါက်ေတြရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ၿငိစြန္းလို႔ သင့္တတ္တဲ့ ေဒါသ - ဝါက်တၳေဒါသ ေျခာက္ပါး
စုစုေပါင္း - (၂၃) ပါး ကို ခြဲျခားေဝဖန္ စီစစ္သံုးသပ္ ျပဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။

ပဒေဒါသ (၈) ပါး ဆိုတာ
  1. ဝိ႐ုဒၶတၳႏၲရ ေဒါသ
  2. အဓ်တၳ ေဒါသ
  3. ကိလိ႒ ေဒါသ
  4. ဝိေရာဓိ ေဒါသ
  5. ေနယ် ေဒါသ
  6. ဝိေသသနေပကၡ ေဒါသ
  7. ဟိနတၳက ေဒါသ
  8. ေနတၳက ေဒါသ

ဝိ႐ုဒၶတၳႏၲရ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ကိုယ္သံုးထားတဲ့ စကားလံုးဟာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အဓိပၸာယ္တင္ မကဘဲ သူ႔ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ အဓိပၸာယ္ပါ ထြက္ေနျခင္း။
ဥပမာ - စိန္ကုိေဝေပး၊ ထိုေသေဌးေၾကာင့္၊ ၾကည္ေအးခ်မ္းသာ၊ ႂကြယ္ဝရာ၏။
အေၾကာင္းအရင္း - စိန္ ဆိုတာ ရတနာစိန္ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အဆိပ္စိန္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေျဖနည္း - အျမတ္စိန္ေပး၊ ထိုေသေဌးေၾကာင့္၊ ၾကည္ေအးခ်မ္းသာ၊ ႂကြယ္ဝရာ၏။

အဓ်တၳ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ထိုက္သင့္တဲ့ ရွိသင့္တဲ့ ဂုဏ္ထက္ ပိုၿပီး လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး ဖြဲ႕ဆိုထားျခင္း။
ဥပမာ - ဆယ္ရပ္ဒီသာ၊ ထြန္းလင္းျဖာလ်က္၊ ေရာင္ဝါကြန္႔ျမဴး၊ ပိုးစံုးၾကဴးသည္၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - ပိုးစံုးၾကဴးတစ္ေကာင္ ေပးႏိုင္တဲ့ အလင္းထက္ မတန္မရာ ဖြဲ႕ဆိုထားပါတယ္။
ေျဖနည္း - ပိုးစံုးၾကဴးငယ္၊ ေရာင္တသြယ္ျဖင့္၊ ရပ္ဆယ္လံုးပိုင္၊ မလင္းႏိုင္တည့္။

ကိလိ႒ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - အသိခက္တဲ့ နားလည္ရခက္တဲ့ ပုဒ္ကို အသံုးျပဳထားျခင္း။
ဥပမာ - သံုးေပ်ာက္လို႔ ငါးကြာ၊ ေလးရြာသို႔ေရာက္ျမဲ။
အေၾကာင္းအရင္း - သံုး အရ၊ ေလး အရ၊ ငါး အရ အဓိပၸာယ္ကို သိဖို႔ ခက္ေနပါတယ္။
ေျဖနည္း - သံုးေပ်ာက္လုိ႔ ငါးကြာ၊ ေလးရြာသုိ႔ေရာက္ျမဲ၊ ဤပုစၧာ ပေဟဠိကို၊ ေျဖညႇိဖုိ႔ပဲ။
အသိခက္ေအာင္ ပေဟဠိဆန္ဆန္ ေရးၿပီး ေျဖဖို႔ ေတာင္းဆုိထားတာေၾကာင့္ ေဒါသ လြတ္ပါတယ္။

ဝိေရာဓိ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ထံုးတမ္းစဥ္လာ၊ က်င့္သံုးျမဲျဖစ္တဲ့ ဓမၼတာ နဲ႔ ေလာကသဘာဝ ဓမၼတာေတြကို ဖီလာဆန္႔က်င့္ၿပီး ေရးသားထားျခင္း။
ဥပမာ - ေတာင္ထိပ္ၾကာေပါက္၊ အေနာက္ေနထြက္၊ ကြဲအက္ျမင့္မိုရ္၊ မီးကိုမပူ၊ ခ်မ္းစြာ့ဟူ၏။
အေၾကာင္းအရင္း - ဖတ္ၾကည့္ရင္ နားလည္မွာပါ။ ေလာကဓမၼတာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ မကိုက္ညီတာကို တမင္ ေရးဖြဲ႕ထားပါတယ္။
ေျဖနည္း - သံုးလူ႔ျမတ္ရိပ္၊ ဘုန္းဂုဏ္ဟိတ္ေၾကာင့္၊ ေတာင္ထိပ္ၾကာေပါက္၊ အေနာက္ေနထြက္၊ ကြဲအက္ျမင့္မိုရ္၊ မီးကိုေသာ္ပင္၊ ခ်မ္းစြာ့ထင္၏။
ဘုရားဘုန္းေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ေၾကာင့္ အဲဒီလုိ ထင္မိပါတယ္လို႔ ေရးဖြဲ႕ထားတာပါ။

ေနယ် ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - အနက္အဓိပၸာယ္ မထင္မရွား ျဖစ္ေနေလာက္ေအာင္ ပုဒ္တစ္ပုဒ္ လုိေနျခင္း
ဥပမာ - ျဖဴေဖြးအေရာင္၊ ညဥ့္သန္းေခါင္၌၊ ေျပာင္ေျပာင္ဝင္းဝါ၊ ေတာက္ပစြာ၏။
အေၾကာင္းအရင္း - ညသန္းေခါင္ အခ်ိန္မွာ ေဖြးေဖြးျဖဴတယ္လို႔ ေရးဖြဲ႕ထားၿပီး အေၾကာင္းအရင္းမပါဘူး။
ေျဖနည္း - ဝိဇၹဴႏြယ္ေသး၊ လ်ပ္စစ္ေရးေၾကာင့္၊ ျဖဴေဖြးအေရာင္၊ ညဥ့္သန္းေခါင္၌၊ ေျပာင္ေျပာင္ဝင္းဝါ၊ ေတာက္ပစြာ၏။

ဝိေသသနေပကၡ ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - အထူးျပဳေသာ ဝိေသသနပုဒ္ လိုအပ္ေနျခင္း
ဥပမာ - သူသည္မ်က္စိ၊ ေစ့ေစ့ၾကည့္၏။
အေၾကာင္းအရင္း - မ်က္စိနဲ႔ ေစ့ေစ့ၾကည့္တယ္ ဆိုေပမယ့္ မုန္းလို႔ ၾကည့္တာလား၊ ခ်စ္လို႔ ခ်စ္တာလား ဆုိတဲ့ ဝိေသသန လိုေနပါတယ္။
ေျဖနည္း - ၾကည္လင္မ်က္စိ၊ ေစ့ေစ့ၾကည့္၏။
(ခ်စ္ခင္စြာ) စိတ္သေဘာထား ၾကည္လင္စြာနဲ႔ ၾကည့္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။

ဟိနတၳက ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - ဂုဏ္ႀကီးျမင့္တဲ့ အရာဝတၳဳတစ္ခုခုကို ေသးသိမ္တဲ့ ပုဒ္နဲ႔ ထပ္တူျပဳထားျခင္း။
ဥပမာ - ပိုးစံုးေရာင္ကို၊ ကုန္ေအာင္ပယ္ခြင္း၊ ထိုေနမင္းသည္၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - ညအေမွာင္တစ္ခုလံုး၊ ၾကယ္ေရာင္၊ လေရာင္ေတြကိုပါ ဖယ္ခြင္းႏိုင္တဲ့ ေနမင္းႀကီးကုိ ပိုးစုံးၾကဴးရဲ႕ အေရာင္ကို ဖယ္ခြင္းႏိုင္တယ္လို႔ မူလဂုဏ္ကုိ ညိဳးငယ္ေအာင္ ထပ္တူျပဳထားတယ္။
ေျဖနည္း - လေရာင္ေဖြးေဖြး၊ ပယ္ႏိုင္ေသး၏၊ ပိုးေျမးေရာင္ဟူ၊ ေလးမမူသည့္၊ တစ္ဆူေနမင္း၊ ...

ေနတၳက ေဒါသ
အဓိပၸာယ္ - အနက္အဓိပၸာယ္ သီးျခင္း မရွိဘဲ ကာရန္ျဖစ္႐ံု၊ ျပည့္႐ံု ထည့္ထားျခင္း
ဥပမာ - ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္၊ ေဘးလက္ထက္က၊ ...
အေၾကာင္းအရင္း - "ေဘာင္" ဆိုတဲ့ အကၡရာဟာ သီးျခား အဓိပၸာယ္ မရွိဘဲ ပုဒ္ကာရန္ ျပည့္႐ံု ထည့္ထားတယ္။
ေျဖနည္း - ဘိုးမွစဥ္ဆက္၊ ေဘးလက္ထက္က၊ ...
အထက္က ျပထားတဲ့ ပုဒ္မွာ "ေဘာင္" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ပဒ ပူရဏ လို႔ေခၚပါတယ္။ ဝါစာသိလိ႒ လို႔လည္း ေခၚပါတယ္။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ေဒါသမကင္းေသာ စာ (၂)

2008-12-10

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပိုင္း (၁) မွာ ေဒါသ အမ်ဳိးအစားထဲက အေရးအသား ရွင္းလင္းမႈနဲ႔ က်စ္လစ္မႈအပိုင္းကို ရွင္းျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ မဖတ္ရေသးသူမ်ား ဒီမွာ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္ေျပာင္ ငါဟဲ့ နင္ဟဲ့ ဆိုၿပီး လက္ခေမာင္းတန္း ေရးၾကေတာ့မယ္ဆိုရင္ ရွင္းလင္းတဲ့ က်စ္လစ္တဲ့ အေရးအသားေတြ ျဖစ္ဖုိ႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါမွ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ အႏွစ္သာရပိုင္းကို သိႏိုင္မယ္။ ေတြးႏိုင္မယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း မ႐ႈပ္႐ႈပ္ေအာင္ ေရးတတ္ၾကတယ္။ သူမ်ား နားမလည္ေအာင္ ေရးႏိုင္မွ အဆင့္ျမင့္တယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က် အင္မတန္ ႐ွည္လ်ား ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ စာေၾကာင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ စာေပလက္ရာကို ကိုယ္ထင္ျပၾကတယ္။ စာေၾကာင္းေရ ၅ ေၾကာင္းေလာက္ ဖတ္ၿပီးမွ ဝါက် တစ္ေၾကာင္းရတယ္။ ဒီေတာ့ စာဖတ္သူ အေနနဲ႔ အဲဒီေလာက္ ရွည္တဲ့ ဝါက်ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို နားလည္ေအာင္ ဖြင့္ဆုိဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ေလးကို ခဲယဥ္းသြားၿပီ။ အေရးအသား ရွင္းလင္းရမယ့္အျပင္ ေျပျပစ္ဖုိ႔ပါ လိုလာၿပီ။ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ စာေတြလုိေပါ႔။ စာေၾကာင္းေရ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ေၾကာင္းေလာက္ ၿပီးမွ ဝါက် တစ္ခု ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ စာေၾကာင္းကို အဆံုးထိ ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဘာဆုိလိုသလဲ ဆိုတာ တန္းသိႏိုင္တယ္။ အဲဒီလို ေရးႏိုင္ဖို႔ ဆိုတာလည္း အေတာ္ေလးကိုမွ မလြယ္ပဲကိုး။

ဒီပို႔စ္ထဲမွာ က်ေနာ္ အေနနဲ႔ စာေပ အေရးအသားမွာ လိုအပ္တဲ့ ေျပျပစ္မႈအပိုင္းနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီမႈ အပိုင္းနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အျပစ္အနာေတြကို ေဝဖန္ ခြဲျပခ်င္ပါတယ္။ အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္မႈ ဆိုတာ အဖုအထစ္ အေကြ႕အေကာက္ မရွိဘဲ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ရွိျခင္းကုိ ဆိုလိုတာပါ။ ဝါက် တစ္ခုကို ဖတ္လိုက္တဲ့အခါ စာဖတ္သူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေထာင့္မေနဘဲ ေရွာေရွာရွဴရွဴ ဝါက်ဆံုးတဲ့အထိ ေရာက္သြားရင္ အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အေရးအဖြဲ႕ လိုက္ဖက္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ဝါက်မွာ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ကိုယ္သံုးႏႈန္းထားတဲ့ စကားလံုးေတြ လိုက္ေလ်ာညီရွိျခင္းကို ေခၚပါတယ္။ ဥပမာ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ ေျပာစကားေတြဟာ နန္းတြင္းသံုးစကား၊ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ ျဖစ္မွ သင့္ေလ်ာ္သလို ပုဂံေခတ္အေၾကာင္း ေျပာေနကာမွ အင္တာနက္ႀကီး ပါလာျပန္ရင္လည္း ေနရာမက်ျပန္ဘူး။ အဲဒီလို အေၾကာင္းအရာနဲ႔ အသံုးအႏႈန္း လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ မရွိလို႔ ျဖစ္လာရတဲ့ အျပစ္အနာ ေဒါသေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးသြားမွာပါ။

ကဲ က်ေနာ္တို႔ အေရးအသား ေျပျပစ္မႈနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေဒါသေတြ အေၾကာင္း အရင္ ၾကည့္ၾကရေအာင္။

အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္ေအာင္ ဖြဲ႕တဲ့အခါမွာ ေရွ႕ေနာက္ စကားစဥ္ လိုက္ဖက္ေအာင္ ဖြဲ႕ျခင္းဟာလည္း လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ "ထိုေရာကာလ၊ ထုိခဏ၌၊ ထုိမွ်ရပ္ဝန္း၊ ထိုရဟန္းတို႔" ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ထို ... ထုိ ... ထို ဆိုတဲ့ စကားစဥ္မပ်က္ေအာင္ သံုးထားတာေၾကာင့္ ေျပျပစ္မႈ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ "ထိုေရာကာလ၊ ထုိခဏ၌၊ ထိုမွ်ရပ္ဝန္း၊ ဤရဟန္းတို႔" လို႔ ေရးလိုက္ရင္ေတာ့ စကားစဥ္ ပ်က္သြားတာေၾကာင့္ အစဥ္ပ်က္အျပစ္ - ဝါက် ဘဂၢရီတိ ေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလိုပဲ ဝါက်ဖြဲ႕ရာမွာ ဝိဘတ္ေတြ အစဥ္ညီၫြတ္ေအာင္ ဖြဲ႕တာကလည္း ေျပျပစ္မႈအတြက္ အေရးပါတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ပါပဲ။ ဝါက်တစ္ခုထဲမွာ "အမိ၌ အဖ၌ ဘိုးဘြား၌" လို႔ ဝိဘတ္စဥ္ ညီၫြတ္ေအာင္ ဖြဲ႕ရင္ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ရွိေနေပမယ့္ "အမိ၌ အဖအား ဘိုးဘြားကို" လို႔ ဝိဘတ္အစဥ္ဖ်က္ၿပီး ဖြဲ႕ရင္ေတာ့ မညီၫြတ္ေတာ့ဘဲ ဝိဘတ္အစဥ္ပ်က္ေသာ အျပစ္ - ဝါက်တၳဘဂၢရီတိေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေအာက္က ဝါက်ႏွစ္ေၾကာင္းကို ယွဥ္ၾကည့္ပါ။
၁။ ဆရာသည္ ရွည္သြယ္ေသာ အရပ္၊ ညိဳေမာင္းေသာ အသားအေရ၊ ရႊင္ခ်ဳိေသာ မ်က္ႏွာတို႔ျဖင့္ က်က္သေရ ရွိလွသည္။
၂။ ဆရာသည္ အရပ္ရွည္ရွည္ ညိဳေမာင္းသည့္ အသားအေရႏွင့္ မ်က္ႏွာကလည္း ရႊင္ခ်ဳိၿပီး က်က္သေရ ရွိလွသည္။
ဒီ ဝါက်ႏွစ္ခုဟာ အေၾကာင္းအရာခ်င္း အတူတူ ျဖစ္ေပမယ့္ ပထမ ဝါက်က ပိုၿပီး ေျပျပစ္တယ္ဆုိတာ ထင္ရွာပါတယ္။

အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္ဖို႔အတြက္ နားဝင္မခ်ဳိတဲ့ အသံၾကမ္းေတြကို ေရွာင္ဖို႔လည္း အလကၤာက်မ္းမ်ားက ၫႊန္းဆိုထားပါေသးတယ္။ အရြတ္အဖတ္ခက္တဲ့ အသံၾကမ္းေတြပါရင္ အသံၾကမ္းအျပစ္ - ဗႏၶဖ႐ုသေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ "ခက္ခက္ခဲခဲ တြက္ခ်က္၍ ကုတ္ကုတ္ျခစ္ျခစ္ လုပ္လ်က္" ဆိုတဲ့ အေရးအသားမ်ဳိးမွာ အရြတ္အဖတ္ ခက္တဲ့ အေျပျပစ္တဲ့ သေဘာကို ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။

အေၾကာင္းအရပ္ တစ္ခုကို အထူးျပဳဖို႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ လုိက္ဖက္တဲ့ ဝိေသသနမ်ဳိး ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ "အရပ္ ဆယ္မ်က္ႏွာလံုး ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဆီးမီးခြက္ငယ္" မွာလို ဆီးမီးခြက္ငယ္မွာ ရွိသင့္တဲ့ ဂုဏ္ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုလြန္ၿပီး ဖြဲ႕ရင္ ဂုဏ္လြန္အျပစ္ - အဓ်တၳေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီလိုပဲ၊ "ကႀကီး ခေခြး မွန္ေအာင္ ေရးတတ္ေသာ ပညာရွိႀကီး" မွာလို ပညာရွိႀကီးမွာ ရွိသင့္တဲ့ ဂုဏ္ထက္ အမ်ားႀကီး ယုတ္နိမ့္ေအာင္ ဖြဲ႕ထားရင္လည္း ဂုဏ္ယုတ္အျပစ္ - ဟီနတၳကေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝိေသသန ျပဳခံရတဲ့ အရာထက္ မျမင့္လြန္း မနိမ့္လြန္းတဲ့ လိုက္ဖက္တဲ့ အထူးျပဳမႈမ်ဳိးသာ သင့္ေလ်ာ္ပါလိမ့္မယ္။

"လွည္းဦး၌ ပစ္ထားေသာ ေရႊဖ႐ံုသီးဖတ္ကို က်ီးခ်ီသြားရာ လွည္းပါ ကပ္ပါသြားသည္" မွာလို အလြန္အကၽြံ ေရးဖြဲ႕ရင္လည္း စကားလြန္အျပစ္ - အတိဝုတၳေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ လုိက္ဖက္႐ံုေလာက္ပဲ ဖြဲ႕ဖို႔ ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး "အေနာက္က ေနထြက္၏" လို ေနရာေဒသ ဆန္႔က်င္မႈ၊ "ေဆာင္းတြင္းမွာ ေတာင္ေလလာ၏" လို အခ်ိန္ကာလ ဆန္႔က်င္မႈ၊ "သားကို အေဖက ႐ိုေသရမည္" လို ေလာကဆန္႔က်င္မႈ၊ "မီးသည္ ေအး၏" လို ယုတၱိမရွိမႈ၊ "ဒါနသီလျပဳရင္ ကုသိုလ္မရ" လို စာေပက်မ္းဂန္နဲ႔ ဆန္႔က်င္မႈေတြ ပါလာခဲ့ရင္ ျဖစ္႐ိုးဆန္႔က်င္အျပစ္ - ဝိေရာဓိေဒါသ သင့္ပါတယ္။

႐ိုင္းပ်ေသာ အေျပာအဆို အေရးအသားေတြ ဖြဲ႕ဆို ေရးသားထားရင္ စကား႐ိုင္းအျပစ္ - ဝါက်ကမၼေဒါသ သင့္ပါတယ္။

ေရွးသီခ်င္းႀကီး တစ္ပုဒ္မွာ "ဥေသွ်ာင္က်င္-ငယ္ေလး" လို႔ ဆိုရမယ့္အစား "ဥေသွ်ာင္-က်င္ငယ္ေလး" လို႔ ဆုိမိတဲ့အတြက္ "က်င္ငယ္" ဆိုတဲ့ အနက္႐ိုင္း ထြက္တာေၾကာင့္ အနက္႐ိုင္းအျပစ္ - ဝါက်တၳ ကမၼေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ" လို႔ ဆိုရမယ့္အစား "ဘုရား၊ သံဃာ၊ တရား" လို႔ ဆို႐ိုးဆိုစဥ္ ဖ်က္ၿပီး ဆိုခဲ့ရင္ ဆုိ႐ိုးဆုိစဥ္ပ်က္အျပစ္ - ကမစၥဳတေဒါသ သင့္ပါတယ္။

"အသက္ကိုပင္ စြန္႔ရန္ ဝန္မေလးပါလ်က္ သူခိုး ခိုးခံရ၍ တုန္လႈပ္သည္" မွာလို ေရွ႕ေနာက္ မညီမၫြတ္ ဖြဲ႕ရင္ ယုတၱိမဲ့အျပစ္ - ၾသစိတ်ဟီနေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆုိပါေသးတယ္။

အထက္မွာ ေဖာ္ျပေပးထားတဲ့ အျပစ္အနာ ေဒါသေတြကို ေလ့လာၿပီး သေဘာေပါက္ ေရွာင္ႏိုင္ရွားႏိုင္ ဂ႐ုစုိက္ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ မိမိရဲ႕ အေရးအသား အဖြဲ႕အႏြဲ႕တုိင္းဟာ ရွင္းလင္းမႈ၊ က်စ္လစ္မႈ၊ ေျပျပစ္မႈ၊ လိုက္ဖက္မႈ ဆိုတဲ့ လကၡဏာေကာင္းေတြ ျပည့္စံုတဲ့ အသီးအပြင့္ ရလဒ္ေကာင္းေတြကို ခံစားႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ တျခားသူ ေရးထားတဲ့ စာေတြကို အကဲျဖတ္တဲ့ ေနရာမွာလည္း ဒီနည္းနာေတြဟာ တနည္းတဖံု အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အထက္က ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေဒါသအျပစ္ေတြကို ေရွာင္ရွားၿပီး လက္ေတြ႕က်က် အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးဟာ အဖိုးတန္ လမ္းၫႊန္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ေဒါသမကင္းေသာ စာ

2008-12-08

ေဒါသ ဆိုတာ အျပစ္အနာကို ေခၚပါတယ္။ ေဒါသသင့္တဲ့ စာ ဆိုတာကေတာ့ အျပစ္အနာ မကင္းတဲ့ စာေပါ႔။ အျပစ္အနာကို သိလို႔ ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္မယ္၊ ေရွာင္ရွားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ ေဒါသကင္းတဲ့ စာ ရလာပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆို က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေဒါသေတြက ဘာေတြလဲဆိုတာကို သိဖို႔ လိုလာတာေပါ႔။ ေဒါသေတြအေၾကာင္းကို အလကၤာက်မ္းေတြမွာ အက်ယ္တဝ့ံ ေရးထားပါတယ္။ အလကၤာက်မ္း အမ်ားစုရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားခံရာ မူလဘူတ က်မ္းကေတာ့ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာႏိုင္ငံ) က အရွင္သဃၤရကၡိတမဟာသာမိမေထရ္ ပါဠိလို ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ သုေဗာဓာလကၤာရက်မ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီက်မ္းဟာ ပုဂံေခတ္ေလာက္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရာက္ရွိလာၿပီး ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္က ျပန္ဆိုေရးသားခဲ့ၾကတယ္။

စာဖတ္သူ တခ်ဳိ႕ဟာ ျမန္မာစာေပနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္ေတြကို ဖတ္ရမွာ အင္မတန္မွ ပ်င္းရိၾကတာ က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဒီပို႔စ္ကို ေရးမွ ျဖစ္မယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေရးကိုေရးရသလဲ ဆိုတာ သိရေအာင္ က်ေနာ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ခ်ျပမွ ျဖစ္မယ္။ အႀကီးမားဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ စာေရးသူေတြ အျပစ္ကင္းတဲ့ စာျဖစ္ဖို႔ အျပစ္ေတြကို သိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ရည္ရြယ္ခ်က္က စာဖတ္သူေတြ အတြက္ပါ။ ဒီစာကို ဖတ္ရတာ ေထာက္ေနတယ္လို႔ သိတယ္။ အျပစ္အနာ ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ေထာက္ေနသလဲ မေဝခြဲတတ္ဘူး။ အနာမသိ ေဆးမရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ အနာသိမွ ျဖစ္မယ္။ ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္ၿပီး အျပစ္အနာေတြ ရွာတတ္လာေစခ်င္တယ္။ ဒါမွ ေဝဖန္ႏိုင္မယ္။ အၾကံျပဳႏိုင္မယ္။ ေဝဖန္၊ အၾကံျပဳႏိုင္မွ စာေကာင္းေတြ ထြက္လာမယ္။ တိုးတက္တဲ့ အေရးအသားေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ေရးတဲ့သူေကာ၊ ဖတ္တဲ့သူပါ အက်ဳိးရွိေစခ်င္တယ္။ စာဖတ္သူဟာ ကိုယ္တုိင္လည္း စာေရးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ႔။ အက်ဳိးရွိမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ က်ေနာ္ တတ္လို႔ ေရးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိေတာ့ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ယူဆမိလို႔ ေရးသားမွ်ေဝတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳတင္ ေျပာစရာ ရွိတာက ပါဠိနာမည္ေတြေၾကာင့္ အခက္မေတြ႕ေစခ်င္ပါဘူး။ ေက်ာ္ဖတ္သြားလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဝါက်ရဲ႕ ေဒါသကို ျပတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ပိုင္း ခြဲၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
တစ္ပိုင္းက အေရးအဖြဲ႕ ရွင္းလင္းမႈနဲ႔ က်စ္လစ္မႈ အပိုင္း နဲ႔
ေနာက္တစ္ပိုင္းက အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္မႈနဲ႔ လိုက္ဖက္မႈ အပိုင္း ပါ။

စကားသံုးႏႈန္းတဲ့အခါမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ အနက္ႏွစ္မ်ဳိး ထြက္ေအာင္ မသံုးရပါဘူး။ ဒီလိုဆို အဓိပၸာယ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဘယ္ထြက္ေတာ့မလဲ။ "ေတာင္" ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ေတာင္အရပ္လို႔ အဓိပၸာယ္ထြက္သလုိပဲ ေတာင္ကုန္းလို႔လည္း ယူဆလို႔ ရေနပါတယ္။ ဒါဆို "ေတာင္ဆီသို႔ ေမွ်ာ္ေငးေနမိပါသည္" ဆိုတဲ့ ဝါက်ကို ဘယ္လို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္မလဲ။ စကား အဆက္အစပ္ မျပည့္စံုရင္ အဓိပၸာယ္လည္း ေဝဝါးသြားပါတယ္။ ဒီလို အဓိပၸာယ္ ႏွစ္မ်ဳိးထြက္တာေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အျပစ္ - ဝိ႐ုဒၶတၳႏၲရေဒါသ သင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အသိခက္တဲ့ စကားမ်ဳိးကုိ သံုးရင္လည္း မရွင္းမလင္း ျဖစ္တာမို႔ စကားခက္အျပစ္ - ကိလိဠေဒါသ သင့္ပါတယ္။ "ေနထြက္လုၿပီ" လို႔ ေရးရင္ လူတိုင္း သိႏိုင္ေပမယ့္ "ျပဘကၤ႐ု၊ ဖန္ေနနန္းလည္း ေပၚထြန္းလုၿပီ" လို႔ ေရးလုိက္ျခင္း အားျဖင့္ ဘာဆိုလိုမွန္း မသိဘဲ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ထည့္သင့္တဲ့ အေၾကာင္းျပစကားကုိ မထည့္ဘဲ ထားရင္လည္း မရွင္းမလင္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ "ညအခါ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာလံုး ေဖြးေဖြးျဖဴလ်က္ ရွိ၏" လို႔ ေရးရင္ ဘာေၾကာင့္ ျဖဴမွန္းမသိႏိုင္တာေၾကာင့္ မရွင္းမလင္း ျဖစ္ရတယ္။ စကားလုိအျပစ္ - ေနယ်ေဒါသ လို႔ ေခၚပါတယ္။ "ညအခါ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာလံုး လေရာင္ေၾကာင့္ ေဖြးေဖြးျဖဴလ်က္ ရွိ၏" လို႔ ေရးရင္ "လေရာင္ေၾကာင့္" ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပစကားေၾကာင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္သြားေစပါတယ္။

အဲဒီလိုပဲ ထည့္သင့္တဲ့ အထူးျပဳစကားကို မထည့္ဘဲ ထားရင္လည္း မရွင္းမလင္း ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ဂုဏ္ထူးလိုအျပစ္ - ဝိေသသနေပကၡေဒါသ သင့္ပါတယ္။ "မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္၏" လို႔ ေရးရင္ ဘာမွ မထူးတဲ့အျပင္ "မ်က္စိျဖင့္" က ပိုေနသလိုပါပဲ။ "ခ်စ္ေသာ မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္၏" လို႔ ေရးရင္ေတာ့ "မ်က္စိျဖင့္" က အပိုမျဖစ္တဲ့အျပင္ "ခ်စ္ေသာ" ဆိုတဲ့ အထူးျပဳေၾကာင့္ ဆိုလိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ပိုရွင္းသြားတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

"သာယာ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ၿမိဳ႕၏ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ေနသည္" ဆိုတဲ့ ဝါက်မွာ ၿမိဳ႕က သာယာ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ ေကာင္းတာလား၊ ရပ္ကြက္က ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ ေကာင္းတာလား။ အဲဒီလို ဝါက်ဖြဲ႕ရာမွာ စပ္သင့္တဲ့ ပုဒ္ခ်င္း နီးနီးကပ္ကပ္ မထားရင္ ပုဒ္ထား႐ႈပ္အျပစ္ - ဗ်ာကိဏၰေဒါသ သင့္ပါတယ္။

ဝါက်တြင္းပုဒ္ေတြ ေရွ႕ေနာက္ ထားရာမွာလည္း အဆက္အစပ္မွန္မွန္ ထားဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ "ေခြးႏွင့္ဆိတ္သည္ ျမက္ႏွင့္ အမဲသားကို အသီးသီး စားၾက၏" ဆိုတဲ့ ဝါက်မွာ ေခြးက ျမက္ကုိစားၿပီး ဆိတ္က အမဲသားကို စားတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီလို အေရွ႕အေနာက္ အစီအစဥ္ အစပ္အဟပ္ ပ်က္ရင္ ဟပ္စဥ္ပ်က္အျပစ္ - အပကၠမေဒါသ လို႔ ေခၚပါတယ္။

ဝါက်ရဲ႕ အနက္ကိုလည္း တစ္မ်ဳိးထက္ ပိုမထြက္ေအာင္ ဖြဲ႕ဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ "ေခြးျဖဴ ေတာ မတိုးဝံ့" ဆိုတဲ့ စကားပံု ဝါက်ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ စကားတစ္လံုးခ်င္းစီ အေနနဲ႔ ရွင္းျပစရာ မလိုေပမယ့္ ဝါက်ထဲ ထည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ေခြးက ျဖဴ (ဆူးရွိတဲ့ အေကာင္)ေတြထဲ မတိုးဝံ့တာလား၊ ေခြးျဖဴက ေတာထဲ မတိုးဝံ့တာလားလို႔ ေတြးစရာ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအျဖစ္မ်ဳိးကို ယံုမွားဖြယ္ရွိအျပစ္ - သ သံသယေဒါသ လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီျပႆနာမ်ဳိးမွာ "ျဖဴေတာထဲ ေခြးမတိုးဝ့ံ" ဆိုသလို ပုဒ္အထားအသို ေျပာင္းဖြဲ႕လိုက္ရင္ပဲ အဓိပၸာယ္ ရွင္းလင္းသြားပါတယ္။

"ေလေဘာလံုးကို ကိုင္ေျမႇာက္လ်က္" ဆိုတဲ့ စကားမွာ "ေဘာလံုး" ဟာ "ေလ"မပါဘဲ သီးသန္႔ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ့ အျပင္ "ေလ" နဲ႔ တြဲသံုးလည္း ဘာမွ မထူးျခားတာေၾကာင့္ အပိုစာလံုး ျဖစ္ေနပါတယ္။ စကားသံုးႏႈန္းရာမွာ အနက္အဓိပၸာယ္ အထူးမရွိဘဲ အပိုထည့္ထားတဲ့ စကားမ်ဳိးပါရင္ အနက္မဲ့အျပစ္ - အနတၱေဒါသ လို႔ ေခၚပါတယ္။ စကားပိုေနတဲ့အတြက္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

ဝါက်ဖြဲ႕ရာမွာ စကားတူ၊ အနက္တူေတြ ထပ္ေနရင္လည္း အနက္ထပ္အျပစ္ - ဧကတၳေဒါသ လို႔ ေခၚပါတယ္။ စကားထပ္ေနတာေၾကာင့္ က်စ္လ်စ္မႈ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ "စာသင္ၾကားရာ စာသင္ေက်ာင္း" မွာလို အနက္အဓိပၸာယ္တူ စကားေတြ ထပ္သံုးရင္ ဒီ အျပစ္ သင့္ပါတယ္။

ေဒါသ အျပစ္ေတြကို ျမင္ၿပီး ေရွာင္ႏိုင္ ရွားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ လိုက္နာ သီကံုးႏိုင္ရင္ ႐ိုးရွင္းက်စ္လ်စ္ၿပီး ဖတ္ရလြယ္ကူတဲ့ စာေပ အေရးအသားမ်ဳိးေတြ ပိုင္ဆိုင္လာႏိုင္ပါတယ္။ အလကၤာက်မ္းႀကီးေတြမွာ ခန္႔ခန္႔ညားညား ေရးသားထားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ပါဠိနာမည္ေတြ ျမင္႐ံုနဲ႔ မဖတ္ခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီေဒါသေတြအေၾကာင္းကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ သိဖုိ႔ မလြယ္ကူခဲ့ပါဘူး။ ဆရာ ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ေရးတဲ့ စကား၊ စာ၊ အလကၤာ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္ ဖတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ အေရးအသားနဲ႔ ရွင္းျပထားတာ ေတြ႕ရလို႔ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ျပန္လည္ စီကံုးၿပီး အသိပညာ မွ်ေဝျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းနာေတြကို စနစ္တက် ေလ့လာၿပီး လက္ေတြ႕ အသံုးခ်ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ စာ အေရးအသားပိုင္း နည္းလမ္းေကာင္းေတြ အျဖစ္နဲ႔ အမ်ားႀကီး အသံုးတည့္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ေနာက္မွ အေရးအဖြဲ႕ ေျပျပစ္မႈနဲ႔ လိုက္ဖက္မႈ အပိုင္းကို ဆက္ေဆြးေႏြးပါ႔မယ္။

(ဆက္ရန္)

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား

2008-12-04

ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစာကို မွန္ေအာင္ မေရးႏိုင္မွာ ကၽြန္မ အလြန္ပဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ တခါမွလည္း ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္းေတြ၊ ဘာေတြ မဖတ္ဘူးတဲ႔အတြက္ ကိုယ္ေရးသမွ် အမွန္လို႔ စိတ္မခ်ႏိုင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ (ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တႏွစ္ေလာက္က) အန္တီၿငိမ္းက "ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္း"စာအုပ္ကို pdf ဖိုင္နဲ႔ ပို႔ေပးေသာ္လည္း ကိုယ္ေရးတာ မွန္မွာပါလို႔ ယံုၾကည္ခ်က္အနည္းငယ္နဲ႔ သတ္ပံုက်မ္းကို တခါပဲ ဖြင္႔ဖတ္ဖူးပါတယ္။ မေန႔ကမွ အန္တီၿငိမ္းေပးထားတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ႔၊ ျမန္မာစာ သတ္ပံုက်မ္းလိုပဲ ကၽြန္မ တခါမွ ဖြင္႔မၾကည့္ျဖစ္တဲ႔ "ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား"ဆိုတဲ႔ pdf ဖိုင္ကို ႗ီကာ(တီကာ)ရဲ့ အသံထြက္ ရွာေတြ႔လို၊ ရွာေတြ႔ျငား ဖြင္႔ဖတ္မိတယ္။ အရင္က ႗ီကာ ကို ကၽြန္မက ဏီကာတို႔၊ လီကာတို႔ အသံထြက္ပါတယ္။ အခုမွ တီကာလို႔ အသံထြက္ရမွန္း သိတယ္။ :D ႗(တသလင္းခ်ိတ္) ပါဆိုမွ တ(တ၀မ္းပူ) အသံထြက္ရမွာကို ကၽြန္မ သတိမမူမိဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ သိလိုတာေတြ ရွိဦးမလား ဆက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မ အၿမဲ မသဲမကြဲျဖစ္ရတဲ႔ အေရးအသားတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔ရေတာ႔ ကၽြန္မလိုပဲ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေနသူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ခ်င္လာပါတယ္။

*** ***** ***

ဖက္ ႏွင္႔ ဘက္
အနက္သေဘာအားျဖင္႔ ဖက္ မွာသာ အနက္ရွိေပသည္။ ဘက္ မွာ အနက္ မရွိပါ။ သို႔ရာေတြ အရာဌာနတိုင္း အနက္စြဲေရးၿပီး၊ ေရးသည့္အတိုင္း အသံထြက္ရိုး မရွိပါ။ ေရးေတာ႔ အမွန္၊ ဖတ္ေတာ႔ အသံ ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳသည္။ ဤသည္ကို လိုက္၍ အသံအတိုင္း ေရးၾကရသည္လည္း ရွိသည္။ အသံစြဲ အေရး ဟုဆိုႏိုင္သည္။ ဖက္ ႏွင္႔ ဘက္ လည္း သည္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဖက္ ကား အနက္စြဲအေရး၊ ဘက္ ကား အသံစြဲအေရး။

ဖက္ ကို ေအာက္ပါတို႔၌ သံုးသည္ ---
၁။ ႀကိယာ ဖက္

သာဓက။ ။စံုဖက္၊ စြက္ဖက္၊ ဖက္စပ္၊ ဖက္တြဲ၊ လိုက္ဖက္၊ ယွဥ္ဖက္၊ ဆြဲဖက္၊ တြဲဖက္ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ႀကိယာမ်ား။


၂။ အေဖာ္အဖက္

သာဓက။ ။ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္၊ ၾကင္ေဖာ္ၾကင္ဖက္၊ ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္၊ ေဆးေဖာ္၀ါးဖက္၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ သြားေဖာ္လာဖက္ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ေဖာ္_ဖက္ တြဲလံုးမ်ား။


၃။ သခၤ်ာႏွင္႔တြဲေသာ ဖက္

သာဓက။ ။တဖက္တခ်က္၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္၊ သံုးဖက္ျမင္၊ ေလးဖက္နာ၊ အနားငါးဖက္ပဥၥဂံ၊ ေလးလံုးေျခာက္ဖက္ စသည္ျဖင္႔ ေရွ႕တြင္ အေရအတြက္ သခၤ်ာပါေသာ အေရးအသားမ်ား။


ဘက္ ကို ေအာက္ပါတို႔၌ သံုးသည္---
၁။ အရပ္မ်က္ႏွာႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။အေရွ႕ဘက္၊ အေနာက္ဘက္၊ ေတာင္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္္။

၂။ တည္ေနရာႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။အိမ္ဘက္မွာ၊ ေစ်းဘက္မွာ၊ ျမစ္ဘက္မွာ၊ ရြာဘက္မွာ၊ ေတာဘက္မွာ၊ ၀ဲဘက္၊ ယာဘက္။

၃။ သူ၊ ငါ၊ က်ား၊ မ စသည္ႏွင္႔တြဲလွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။ သူ႔ဘက္၊ ငါ႔ဘက္၊ ကိုယ္႔ဘက္၊ ေယာက္်ားဘက္၊ မိန္းမဘက္၊ လင္ဘက္၊ မယားဘက္၊ အေဖ႔ဘက္၊ အေမ႔ဘက္၊ ဆရာ႔ဘက္၊ တပည့္ဘက္။

၄။ အာဒိစကားလံုး (အစ စကားလံုး) ျဖစ္လွ်င္ ဘက္

သာဓက။ ။ဘက္ကန္၊ ဘက္စံု၊ ဘက္ေပါင္းစံု၊ ဘက္လိုက္၊ ဘက္မလိုက္။

ဤတြင္ ျခြင္းခ်က္ တခုရွိသည္။ အေဖာ္အဖက္မွန္သမွ်ကို ေဖာ္_ဖက္ဟု ဖဦးထုပ္ႏွင္႔ ေရးေသာ္လည္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ ရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ တို႔ကိုမူ ဘကုန္းႏွင္႔ပင္ ေရးရန္ျဖစ္သည္။ အေရးတြင္က်ယ္မႈအရ ျခြင္းခ်က္ဟု မွတ္ႏိုင္သည္။

ေအာက္ပါ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင္႔ မွတ္ႏိုင္သည္---
အရပ္မ်က္ႏွာ၊ တည္ေနရာ၊
သူငါက်ားမ၊ အာဒိစ၊ ေရးၾကဘကုန္းႏွင္႔။
ႀကိယာဖက္၊ အေဖာ္ဖက္၊
ယွဥ္လ်က္သခၤ်ာ၊ ေရတြက္ခါ၊ ေရးပါဦးထုပ္ႏွင္႔။
ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ မွ်သာပက္၊
ျခြင္းခ်က္ထားကုန္လင္႔။

*** ***** ***
ေနာက္ရက္မွ ဖူး ႏွင္႔ ဘူး ကြဲျပားေရးသားပံုကို ကူးယူျပပါဦးမယ္။

ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား ႏွင္႔ ျမန္မာ သတ္ပံုက်မ္းကို ေဒါင္းလုတ္ လုပ္လိုသူမ်ား အတြက္...


ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

ကိုးကား။ ။၁၉၉၃၊ ဩဂုတ္လတြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာစာအဖြဲ႔၏ "ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား"

s0wha1 ၏ ကာရန္မဲ့ အေတြးစမ်ား ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူတင္ျပသည္။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ေယာက္ဖတို႔ေရ ...

2008-12-02

က်ေနာ္တို႔ သိပ္ကိုခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ေခၚၾကတဲ့အခါမွာ ေယာက္ဖေရလို႔ ေခၚတယ္။ တခ်ဳိ႕က် ႏွမေခ်ာေလး ရွိလို႔ေပါ႔။ တခ်ဳိ႕က် မရွိေပမယ့္ ေခၚရတာ ခံတြင္းေတြ႕သလုိပဲ။ တကယ္တမ္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေခၚၾကပံုခ်င္း မတူၾကဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ တျခားသူေတြက တစ္မ်ဳိးစီ ေခၚၾကတယ္ေလ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဆက္ဆံရာမွာ "ဘယ္သူေရ"၊ "ဘယ္ဝါေရ" ဆိုၿပီး ရည္ၫႊန္းေခၚတဲ့ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို စကားလံုးေတြကို ပါဠိလို အာလပန လို႔ ေခၚတယ္။ အာလုပ္စကားလို႔ ျမန္မာမႈ ျပဳထားၾကတယ္။ ဘာသာေဗဒက Address Term လို႔ ေခၚပါတယ္။

လူတိုင္းလူတုိင္း ေန႔တုိင္းလိုလို အာလုပ္စကားေတြ သံုးၿပီး ဆက္ဆံေနၾကတာကို ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚတဲ့အခါမွာ သံုးတဲ့ အာလုပ္စကားကို ၾကည့္ရင္ ေနာက္ကြယ္မွာ အင္မတန္ သိမ္ေမြ႕တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး သေဘာတရားေတြ ထင္ဟတ္ေနတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေလ။ အေဖလုပ္တဲ့သူကို သားသမီးေတြက အေဖ၊ ေဖေဖ၊ ဒယ္ဒီ၊ ပါပါး၊ ေဖႀကီး လို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စိတ္လိုလက္ရ စကားေျပာရင္ သယ္ရင္း ဆိုၿပီးေခၚတယ္။ စိတ္ဆိုးရင္ေတာ့ ဟဲ့ေကာင္ တဲ့။ ဒီထက္ ပိုတင္လာရင္ေတာ့ ေသနာ ဆိုၿပီး အာလုပ္ေခၚတယ္။ ဒီေတာ့ အာလုပ္ကို မူတည္ၿပီး ေျပာတဲ့လူရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို သိႏုိင္သလို ေျပာသူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈ အတုိင္းအတာကိုလည္း မွန္းဆႏိုင္တာေပါ႔။

အာလုပ္စကားတစ္ခြန္းဟာ ေခၚသူနဲ႔ အေခၚခံသူေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္ အေနအထား၊ လူမႈအဆင့္အတန္း အေျခအေန၊ ရင္းႏွီးမႈ အတုိင္းအတာ၊ က်ားမ ကြဲျပားမႈ၊ ေခၚသူက အေခၚခံရသူ အေပၚ ထားတဲ့ သေဘာထား စတာေတြကို သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေလး ထင္ဟပ္ျပေနပါတယ္။ ျမန္မာေတြ ေန႔စဥ္ သံုးေနတဲ့ အာလုပ္စကားေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ (၁) နာမည္၊ (၂) ေဆြးမ်ဳိးစပ္ အေခၚအေဝၚ ႏွင့္ (၃) အလုပ္အကိုင္ ရာထူး အေခၚအေဝၚေတြမွာ မူတည္ၿပီး အာလုပ္ျပဳေလ့ရွိတယ္ ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။

အေဖ၊ အေမ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီ၊ ညီမ၊ သား၊ သမီး၊ အေဒၚ၊ ဦးေလး၊ တူ၊ တူမ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ေျမး စသျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးစပ္ စကားေတြနဲ႔ အာလုပ္ျပဳၿပီး ေခၚေလ့ရွိတယ္။ ေဖေဖ၊ ေမႀကီး၊ ကိုကို၊ ညီညီ၊ မမ၊ သားသား၊ မီးမီး၊ ဦးဦး၊ ေဒၚေဒၚ၊ ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြား၊ သားသားေလး၊ မီးႀကီး၊ မီးငယ္၊ ကိုကုိႀကီး စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ၾကည့္ရင္ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အျပည့္အဝ ပါတဲ့ အာလုပ္စကားေတြလို႔ လူတိုင္း ခံစားလုိ႔ရမွာပါ။ အေဖနဲ႔ သားက "ေဖေဖေရ" "သားေရ" လို႔ အာလုပ္ျပဳေပမယ့္ ေယာကၡမနဲ႔ သားမက္က်ေတာ့ "ေယာကၡမႀကီးေရ" "သားမက္ေလးေရ" လို႔ သံုးတာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ကြယ္ရာေတာ့ ေျပာၾကမလား မသိဘူးေနာ္။ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ၾကေပမယ့္ ခုနက ေဆြမ်ဳိးစပ္စကားေတြကို သံုးၿပီး အာလုပ္ျပဳတတ္တဲ့ ျမန္မာဓေလ့ကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ေပၚ မူတည္ၿပီး အဘ၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ ညီေလး စတဲ့ အာလုပ္စကားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ခ်င္လို႔ သံုးၾကတယ္။ ထူးဆန္းတာ တစ္ခုက အဘြားအရြယ္ကို "အဘြား"၊ အေမအရြယ္ကို "အေမ" လို႔ ေခၚတတ္ၾကေပမယ့္ အေဖအရြယ္ကို "အေဖ" လို႔ ဘယ္သူမွ မေခၚၾကဘူးေလ။

အလုပ္အကိုင္ ရာထူး အေခၚအေဝၚနဲ႔လည္း အာလုပ္ျပဳပါေသးတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေဒါက္တာ၊ ဗိုလ္ႀကီး၊ ေရွ႕ေနႀကီး အျပင္ ဒီဂ်ီ၊ အမ္ဒီ၊ ဂ်ီအမ္၊ ေဘာစိ၊ မႉးႀကီး စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳေလ့ရွိတယ္။ "တပည့္ေတာ္" "ဆရာေတာ္ဘုရား" စတာေတြလည္း အႀကံဳးဝင္တာေပါ႔။ အလုပ္အကိုင္ အေခၚအေဝၚေတြကို နာမည္နဲ႔တြဲၿပီး "ေဒါက္တာလွေရႊ" "ဆရာႀကီးဦးဖိုးက်ား" "ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္လြင္" "သခင္ျမ" စသျဖင့္လည္း အာလုပ္ျပဳ သံုးႏႈန္းေလ့ရွိတယ္။ နာမည္ တြဲဘက္လိုက္ရင္ပဲ အလုပ္သေဘာထက္ လူခ်င္း သိကၽြမ္း ရင္းႏွီးမႈ သေဘာကို ေရြ႕လ်ားသြားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

အာလုပ္စကားရဲ႕ ေနာက္က တြဲေလ့ရွိတဲ့ ပစၥည္းစကားေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ ေကာင္းပါေသးတယ္။ "ေရ" "ရယ္" "ရာ" "ရ" ေတြကို အသံုးမ်ားတယ္။ "ေမာင္ေမာင္ေရ" လို႔ ေခၚရင္ ေမာင္ေမာင္က ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေရာက္ေနလို႔ လွမ္းေခၚမွန္း သိသာတယ္။ "ရယ္" ကေတာ့ တုိင္တည္တဲ့သေဘာ၊ ေတာင္းပန္တဲ့သေဘာ၊ ေခ်ာ့ေမာ့ ေျဖသိမ့္တဲ့ သေဘာေတြ ပါဝင္ပါလိမ့္မယ္။ "ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုရယ္" ဆိုတဲ့ စကားမွာ ေတာင္းပန္၊ ေခ်ာ့ေမာ့၊ ေျဖသိမ့္တဲ့ ေလသံ ပါေနပါတယ္။ "ရာ" ကေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အားပါးတရ ေျပာတဲ့ ေလသံပါတယ္။ "ဟုတ္တာေပါ႔ ေမာင္ရင္ရာ" "လိမၼာစမ္းပါ ညီေလးရာ" ဆိုတဲ့ အသံုးေတြမွာ ရင္းႏွီးတဲ့ အေငြ႕အသက္ အျပည့္အဝ ပါဝင္ေနပါတယ္။ "ရ" ကလည္း အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ တရင္းတႏွီး ေျပာတဲ့သေဘာ ပါပါတယ္။ "ဟုတ္တယ္ ကုိရင္ေလးရ" "လုပ္ပါ႔မယ္ မမရ" ဆိုတဲ့ စကားေတြမွာ ဒီသေဘာေတြ ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။

ေန႔တိုင္းလိုလို ေျပာဆိုေနက် စကားလံုးေတြ အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတုိင္း သိၿပီးသား ကိစၥလို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ စနစ္တက် ေလ့လာစူးစမ္းမႈ မျပဳျဖစ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကား တစ္ခုမွာ မရွိမျဖစ္ မပါမျဖစ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ စနစ္တက္ စူးစမ္းေလ့လာဖို႔ သင့္တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေဗဒ ပညာရွင္ေတြအတြက္ တကယ့္ကို ေလ့လာစရာေတြ က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ အခုလို အာလုပ္စကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္တစ္ေစာင္ က်မ္းတစ္ေစာင္အေနနဲ႔ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး မဖတ္ဖူးပါဘူး။ ရွိတာ သိတဲ့သူ ရွိရင္လည္း ၫႊန္ျပေပးပါဦးလို႔ ေျပာၾကားရင္း ...

ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) ၏ 'မိန္းမေယာက်္ား ထုိစကား' စာအုပ္မွ ကိုးကားတင္ျပသည္။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

သြားလာလႈပ္ရွား ...

2008-10-06

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႀကီးျပင္းၿပီး ျမန္မာေရေသာက္၊ ျမန္မာစကား ေျပာေနၾကေတာ့ တခ်ဳိ႕ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ဘာလို႔ ဒီလိုသံုးတာလဲလို႔ ေမးလာရင္ မေျဖတတ္တဲ့သူ မ်ားပါတယ္။ ခက္တာက ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဘာလို႔ ဒီလိုသံုးတာလဲလို႔ ဘယ္သူမွ ေမးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ (သို႔) ျမန္မာစကားေျပာနဲ႔ စိမ္းေနတဲ့ သူေတြကပဲ ေမးၾကလိမ့္မယ္။ ေမးလာရင္ေကာ တိတိက်က် မေျဖႏိုင္တဲ့ သူက မ်ားပါတယ္။ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ဟာ ျမန္မာစကားမွာ အေျခခံက်တဲ့ လႈပ္ရွားမႈျပ ႀကိယာျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာ 'သြား' ကိုထည့္သံုးၿပီး ဘယ္လိုအေျခအေနမွာ 'လာ' ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ထည့္သံုးမလဲလို႔ အတိအက် ေမးလိုက္ရင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ေငးငုိင္သြားမယ္။ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ကို သံုးတာမ်ား ဘာခက္လို႔လဲ ဆိုၿပီး ဥပမာတခ်ဳိ႕ ရြတ္ျပၾကလိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ ဘာလို႔ 'သြား' ကို သံုးထားသလဲလို႔ ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ ေမးလိုက္ရင္လည္း ငုတ္တုတ္ေမ့သြားတယ္။ ငါတို႔ကို အထင္ေသးလွခ်ည့္လား လို႔ ထင္တဲ့လူေတြ က်ေနာ္ ေအာက္မွာ ေရးျပမယ့္ စာေၾကာင္းေတြ ဘာကြာလဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ အရင္ စဥ္းစားၿပီးမွ ေနာက္ အပိုဒ္ေတြကို ဆက္ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလးေတြပဲ။ လြယ္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ႀကီးျပင္းရာ ေရေျမရဲ႕ မိခင္ဘာသာစကားမုိ႔လို႔ပါ။ လူမ်ဳိးျခားတစ္ေယာက္က သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ဘာလို႔အဲဒီလို သံုးသလဲ ေမးလာရင္ ေတမိဇာတ္ ခင္းေနရဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိထားသင့္ သိထားထုိက္တယ္ ထင္လို႔ က်ေနာ္ ဖတ္မွတ္ထားရသမွ် ျပန္ၿပီး ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) - မိန္းမေယာက်္ားထုိစကား စာအုပ္ကေန ကိုးကားေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။ ကဲ ... ေအာက္က စာေၾကာင္းေတြ ဘာကြာသလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ဒီလို စာေၾကာင္းကို သံုးသလဲ ဆိုတာ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အလြယ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

၁။ က်ေနာ္ ေမာင္ေမာင္ဆီ လာမယ္။
၂။ က်ေနာ္ ေမာင္ေမာင္ဆီ သြားမယ္။
၃။ ေမာင္ေမာင္ ထမင္းစားလာတယ္။
၄။ ေမာင္ေမာင္ ထမင္းစားသြားတယ္။
၅။ ညီမေလး ႀကီးလာၿပီ။
၆။ ညီမေလး ႀကီးသြားၿပီ။
( ဒီစာေၾကာင္းေတြ ဘာေၾကာင့္မွားသလဲ။ )
၇။ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားအိမ္ သြားပါရေစ။
၈။ က်ေနာ္ဆီ ခင္ဗ်ား သြားႏိုင္မလား။
၉။ ခင္ဗ်ား သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို လာမလို႔။


ျမန္မာစကား ေျပာတဲ့အခါမွာ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ကို ကေလးကအစ မွန္ေအာင္ သံုးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္ျပတတ္ဖို႔ ခက္တယ္။ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ဟာ လားရာဘက္ခ်င္း ဆန္႔က်င္တဲ့ သေဘာ ေဆာင္တယ္လို႔ ေယဘုယ် ေျပာလို႔ ရေပမယ့္ အတိအက်ေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဥပမာ 'စားသြားတယ္' နဲ႔ 'စားလာတယ္' မွာ လားရာ ဆန္႔က်င္တဲ့ သေဘာ မပါပါဘူး။ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ရဲ႕ သေဘာကို ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ စာေၾကာင္းထဲမွာ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနတဲ့ လူေတြကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားရင္ ဆက္စပ္ေလ့လာရတာ ပိုအဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ စကားေျပာတဲ့အခါမွာ ပါ၀င္ ပတ္သက္တဲ့ သူေတြကို သံုးမ်ဳိး ခြဲျခား သက္မွတ္လို႔ ရတယ္။ ေျပာသူ၊ နာသူ နဲ႔ အျခားသူ ေပါ႔။ ေမာင္ေမာင္က ေဇာ္ေဇာ္ကို ထြန္းထြန္းအေၾကာင္း ေျပာေနတယ္ဆိုရင္ ေမာင္ေမာင္က ေျပာသူ၊ ေဇာ္ေဇာ္က နာသူ၊ ထြန္းထြန္းက အျခားသူေပါ႔။ 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ရဲ႕ အသံုးဟာ (ေျပာသူ - နာသူ - အျခားသူ) ဆက္သြယ္မႈေပၚ အေျခတည္ၿပီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။

ေျပာစကားထဲက အေၾကာင္းအရာဟာ ေျပာသူ နဲ႔ နာသူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကို ေျပာတယ္ဆိုရင္ 'လာ' ကို သံုးပါတယ္။ ဥပမာ စာေၾကာင္း (၁) မွာ က်ေနာ္က ေမာင္ေမာင္နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္လို႔ သေဘာသက္ေရာက္ပါတယ္။ စာေၾကာင္း (၃) မွာလည္း ေမာင္ေမာင္နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္လို႔ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ 'က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားဆီ သြားမယ္' ၊ 'ခင္ဗ်ား က်ေနာ္ဆီ သြားမလား' လုိ႔ သံုးေလ့သံုးထ မရွိပါဘူး။

ေျပာသူ၊ နာသူတို႔က အျခားသူဆီ ေရြ႕လ်ားသြားရင္ေတာ့ 'သြား' ကို သံုးပါတယ္။ 'က်ေနာ္ ဆရာ၀န္ဆီ သြားမလို႔' ၊ 'ခင္ဗ်ားေကာ ခင္ဗ်ားဦးေလးဆီ မသြားဘူးလား' ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းမွာ ဆရာ၀န္ နဲ႔ ဦးေလးဟာ ေျပာသူ မဟုတ္၊ နာသူ မဟုတ္ဘဲ အျခားသူ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ စာေၾကာင္း (၂) မွာ ေမာင္ေမာင္ဟာ နာသူ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ ရပါတယ္။ စာေၾကာင္း (၄) က ေမာင္ေမာင္ဟာလည္း ေျပာသူ၊ နာသူ မဟုတ္ဘူးလို႔ သိႏိုင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ အျခားသူက ေျပာသူနဲ႔ နာသူဆီ ေရြ႕လ်ားလာရင္ေတာ့ 'လာ' ကိုပဲ သံုးေလ့ ရွိပါတယ္။ 'ေမာင္ေရႊ က်ေနာ္ဆီ လာလိမ့္မယ္' ၊ 'မူမူက ခင္ဗ်ားဆီ လာမယ္ေျပာတယ္' စသျဖင့္ သံုးေလ့ ရွိပါတယ္။

ေျပာသူ၊ နာသူနဲ႔ အျခားသူရဲ႕ တည္ေနရာကို မူတည္ၿပီးေတာ့လည္း 'သြား' နဲ႔ 'လာ' ရဲ႕ သံုးပံုက ကြဲသြားျပန္တယ္။ ေျပာသူ မတည္ရွိတဲ့ ေနရာဆီ ေရြ႕လ်ားတဲ့သေဘာ ဆိုရင္ 'သြား' ကို သံုးပါတယ္။ 'ဒီေန႔ ေရႊေရႊ ေက်ာင္းမသြားဘူး' လို႔ ေျပာရင္ ေျပာသူဟာ ေက်ာင္းမွာ ရွိမေနတာ ေသခ်ာတယ္။ တကယ္လို႔ ေျပာသူဟာ ေက်ာင္းမွာ ရွိေနရင္ 'ဒီေန႔ ေရႊေရႊ ေက်ာင္းမလာဘူး' လို႔ သံုးႏႈန္းပါလိမ့္မယ္။ ေျပာသူရဲ႕ တည္ေနရာကို ေရွ႕႐ႈလာရင္ 'လာ' သံုးၿပီး၊ အျခားဘက္ကို ေရွ႕႐ႈရင္ေတာ့ 'သြား' ကို သံုးတာျဖစ္ပါတယ္။

'က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို လာမယ္' နဲ႔ 'က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို သြားမယ္' ဆိုတဲ့ အသံုးႏွစ္ခု ဘာကြာသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။ က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို လာမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ နာသူဟာ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ သိႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို သြားမယ္ လို႔ သံုးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ေျပာသူေကာ၊ နာသူပါ ရန္ကုန္မွာ မရွိတာ ေသခ်ာတယ္။ ေျပာသူေကာ၊ နာသူပါ ေနရာေဒသ တစ္ခုမွာ မရွိေသးေပမယ့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ သြားေရာက္မယ့္ အေျခအေန ရွိရင္လည္း 'လာ' ကို သံုးႏိုင္ပါတယ္။ 'ေရွ႕လက်ရင္ က်ေနာ္ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ရွိမယ္။ ခင္ဗ်ား လာခဲ့ပါလား' ဆိုတဲ့ အသံုးမ်ဳိးပါ။

အသံုးအရ အေလးေပးတဲ့သေဘာ ႐ိုးတိုးရိတ္တိတ္ ကြာျခားပံုကလည္း စိတ္၀င္စားစရာပါ။ 'ေက်ာ္ေက်ာ္ ခင္ဗ်ားဆီ လာလိမ့္မယ္' လို႔ သံုးရင္ ခင္ဗ်ားဘက္ ေရွ႕႐ႈတဲ့သေဘာကို အေလးေပးသလုိ ျဖစ္သြားတယ္။ 'ေက်ာ္ေက်ာ္ ခင္ဗ်ားဆီ သြားလိမ့္မယ္' လို႔ သံုးလုိက္ရင္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမႈကို အေလးေပးလိုတဲ့ သေဘာ ေတြ႕ရတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ခင္ဗ်ား လူႏွစ္ေယာက္မွာ ခင္ဗ်ားကို မူတည္ၿပီး ေျပာတဲ့အခါ 'ေက်ာ္ေက်ာ္ ခင္ဗ်ားဆီ လာလိမ့္မယ္' လို႔ သံုးၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ မူတည္ၿပီး ေျပာရင္ေတာ့ 'ေက်ာ္ေက်ာ္ ခင္ဗ်ားဆီ သြားလိမ့္မယ္' လို႔ ေျပာင္းသံုးပါတယ္။

(ဆက္ရန္)

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ျမန္မာစာေပ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား (၁)

2008-09-20

က်ေနာ္ မန္းကို ျပန္တုန္းက အိမ္မွာ ဟိုးအရင္က ၀ယ္ထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ျပန္ဖတ္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ရန္ကုန္ကို ယူလာခဲ့လုိက္တယ္။ ဆရာေမာင္သာႏိုး ေရးတဲ့ ျမန္မာ့စကားနဲ႔ စာေပ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ။ ျပန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေ၀မွ်ေပးခ်င္တာေတြ တအား မ်ားေနတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ျမန္မာစာကို ခ်စ္တဲ့ လူတုိင္း သိထားသင့္တဲ့ ဗဟုသုတေတြကို မွ်ေ၀ေပးမယ္လုိ႔ အခု ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး ေရးမယ္လို႔ စိတ္ကူးလိုက္မိတယ္။ စိတ္၀င္စားၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အနည္းဆံုး မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးလိုက္ ႏုိင္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ဆရာေမာင္သာႏိုးရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ ျဖစ္ေအာင္ ေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

သၾကၤန္ပြဲေတာ္နား နီးလာၿပီ ဆုိရင္ပဲ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕ အနယ္နယ္မွာ သၾကၤန္သီခ်င္းေတြ ဖြင့္လာၾကတယ္။ အခုေခတ္ေပၚ ဟစ္ေဟာ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြလည္း ဖြင့္ၾကသေပါ႔ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခတ္ေရွ႕ေရာက္ေရာက္ အခုခ်ိန္ထိ မ႐ိုးမအီႏိုင္ေအာင္ ဖြင့္ျမဲျဖစ္တဲ့ ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ကေတာ့ ၾကားေနရတုန္းပါ။ ၾကားရပံုကေတာ့ "ျမနႏၵာ ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာသန္း ေတာ့ ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ တူတူခိုသူ ပ်ဳိျဖဴေတြရယ္" တဲ့။ "ေတာ့" ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္က အခ်ိန္အခါ ျဖစ္တယ္။ တဲ့အခါ နဲ႔ အတူတူပါပဲ။ "မုိးကုန္ေတာ့ ေဆာင္း၀င္လာတယ္" ဆိုတာ "မုိးကုန္တဲ့အခါ ေဆာင္း၀င္လာတယ္" လို႔ ေျပာတာပါပဲ။ ဒါျဖင့္ "ျမနႏၵ ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာသန္းေတာ့" ဆိုေတာ့ "ျမနႏၵ ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာသန္းတဲ့အခါ" လို႔ အဓိပၸာယ္ ထြက္သြားေတာ့မွာေပါ႔။ "ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာ သန္းတဲ့အခ်ိန္ခါမွ ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ ခိုတယ္" ဆိုေတာ့ ဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ။ မန္းေတာင္ကို ေရညိဳညိဳက အျမဲ ရစ္ကာသန္းေနတာပဲ။ ရစ္ကာသန္းတဲ့ အခါမွ ေတာင္ရိပ္ခိုရမယ္ ဆုိတာ အဓိပၸာယ္ သိပ္မရွိလွဘူး။ တကယ္ ျဖစ္ရမွာက "ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာသန္း တဲ့ ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ ..." သာ ျဖစ္တယ္။

အတိတ္တေဘာင္ ရွိတာက

အသက္ကေလးရယ္တဲ့ ရွည္ေစလို
ျမနႏၵ ေရညိဳသန္းတဲ့ မန္းေတာင္ရိပ္ခို

ျဖစ္လို႔ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းကလည္း "ေရညိဳညိဳ ရစ္ကာသန္းတဲ့" လို႔ ဖြဲ႕ခဲ႔တာပါ။ ကိုအံ့ႀကီး ဆိုတုန္းကလည္း အဲဒီအတိုင္းပဲ ဆိုခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေနာက္ပိုင္း အဆုိေတာ္ အသစ္ေတြ လက္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ အေျခအျမစ္ကို နားမလည္၊ မသိဘဲ ကိုယ္ထင္ရာ "ရစ္ကာသန္းေတာ့" လို႔ ျပင္ခ်လိုက္ေတာ့ အဓိပၸာယ္ေပ်ာက္ေရာ။ သဒၵါနည္းနဲ႔ ေျပာရရင္ နာမ၀ိေသသန ပုဒ္စုကို အူတီးအူေၾကာင္နဲ႔ ႀကိယာ၀ိေသသန ပုဒ္စု လုပ္ပစ္လိုက္တဲ့ အမွားပါ။

စေလဦးပုညရဲ႕ "ျမတ္ေလး႐ံုေတာ အစ" ခ်ီ ေတးထပ္ကို ဇာတ္မင္းသား တစ္ေယာက္က သီဆိုသြားရာမွာ "လြမ္းမတတ္ စကား၀ါ အငူမွာ" အပုိဒ္ကို "လြမ္းစရာ့ စကား၀ါ အငူမွာ" လုပ္သြားတာ အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ နတ္ရွင္ေနာင္ရဲ႕ ရတုေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဒီလို မမွားေလာက္ပါဘူး။

ငွက္သြင္ပ်ံႂကြ မတတ္ေသာ၀္။
ေရာက္တုိင္ တိမ္ထြတ္ ပ်ံမတတ္တည့္။
ေျခေတာ္စက္သို႔ တင္ဆက္မတတ္။
စိစစ္မတတ္ ၾကင္ေလးျမတ္သည္။

စသျဖင့္ နတ္ရွင္ေနာင္ဟာ "မတတ္" ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို သူ႔ရတုေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ သံုးေလ့ရွိတယ္။ နတ္ရွင္ေနာင္ကို ေတာ္ေတာ္ ေက်ညက္ပံုရတဲ့ ဦးပုညက ဒီအသံုးကို နတ္ရွင္ေနာင္ဆီကုိ ယူလိုက္တယ္လို႔ ယူမယ္ဆိုရင္ ယူလုိ႔ ရပါတယ္။ ဆန္းတာေတာ့ မဆန္းပါဘူး။ "လြမ္းမတတ္" ဆိုတာ ဘယ္လိုလြမ္းရမွန္းကို မတတ္စြမ္းေတာ့ဘူးလို႔ ဆုိလိုတာပဲေပါ႔။

ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ေနာက္ထပ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္တဲ့ "ပ်ိဳ႕မွာတမ္း" ကို ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္တယ္။ ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက "စားစား သြားသြား ေနေန ေမာင့္အပူ ေပြသူပါရွင္" လို႔ ေရးစပ္ထားတယ္။ "ကၽြန္မမွာ စားတဲ့အခ်ိန္၊ သြားတဲ့အခ်ိန္၊ နားေနတဲ့အခ်ိန္၊ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ေမာင့္အတြက္ ပူပန္ေနရပါတယ္" လို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေန နဲ႔ ေပြ ကိုလည္း ကာရံယူထားတယ္။

ဒါကိုပဲ အခုေခတ္ လူတတ္တခ်ဳိ႕က "စားစား သြားသြား ေနေန ေမာင့္အေပၚ ေဗြမယူေပါင္ရွင့္" လုပ္ပစ္လုိက္တယ္။ "ေမာင္ ဘာစားစား၊ ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္နားေနေန ကၽြန္မကေတာ့ ေဗြမယူပါဘူး" လို႔ ေျပာခ်င္ပံု ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ "စားစား သြားသြား ေနေန" ဆိုတာ သီဆုိသူက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ရည္ၫႊန္းတာမို႔ အဲ့ဒီလို သံုးတာ လံုး၀ လံုး၀ မွားပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းမွာ မိန္းကေလးက သူ႔အျဖစ္ကို ေျပာေနတာ။ မိုးညိဳရင္လည္း ေမာင့္ပဲ သတိရတယ္။ လသာရင္လည္း ေမာင့္ပဲ သတိရတယ္။ ေမာင့္ မ်က္ႏွာခ်ည္း ျမင္ေနတယ္။ စားစား သြားသြား ေနေန ေမာင့္အတြက္ ပူပန္ေနရတယ္လို႔ ေျပာေနတာပါ။ စားသူ၊ သြားသူ၊ ေနသူက မိန္းကေလး၊ ေမာင္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ အဆက္အစပ္အရ သိႏိုင္တယ္။

ေနာက္ၿပီး "ေပြ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဒီေနရာမွာ ေသာကေပြတယ္ လို႔ အဓိပၸာယ္ ယူထားတယ္။ သေဘာက ပူပန္တယ္ေပါ႔။ စိုးေႏွာင့္ဗ်ာေပြ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါကိုပဲ "ေပြ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ညႇာေပြတယ္ လို႔ ယူဆသြားသလား မသိဘူး။ ေခတ္အေခၚ ေစာ္ေပြတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ မိန္းကေလးနဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး ဆုိၿပီး ဉာဏ္ႀကီးရွင္တို႔က ျပင္လိုက္ပံု ရတယ္။

(ဆက္ရန္)

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

လိပိဒိပိကာက်မ္း - ျမန္မာေၾကးနန္း႐ိုက္နည္း

2008-09-14

ေၾကးနန္း႐ိုက္ ပညာေၾကာင္း တင္ျပထားတာ ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာစာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ထည့္ေဆြးေႏြးထားတဲ့ အတြက္ စုေဆာင္းတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ညီလင္းဆက္ဆီက ကူးယူ ေဖာ္ျပထားတာပါ။ သူေရးထားတဲ့ မိတ္ဆက္စာအတုိင္း တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ေယာမင္းႀကီးရဲ႕ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ျမန္မာေၾကးနန္းရိုက္နည္း က်မ္းစာအုပ္ပါ။ ဒါဟာ ျမန္မာစာကို Encrypt လုပ္ျခင္းရဲ႕ အေျခခံအက်ဆံုး အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ပထမဆံုး ေရးသားတဲ့ က်မ္းစာအုပ္ ျဖစ္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္သေဘာက်ပါတယ္။ ေယာမင္းႀကီးဟာ လယ္တီ ဆရာေတာ္ႀကီးလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကေတာင္ ေလးစားခံရတဲ့သူ ျဖစ္တာမို႔ သူ႔အေတြးအေခၚ ဉာဏ္ပညာက အလြန္ပဲ ႀကီးမားသူပါ။ လိပိဒီပိကာက်မ္းဟာ တိုတိုေလးေပမယ့္ ေယာမင္းႀကီး ရွင္းျပသြားခ်က္ေတြက အလြန္ပဲ ရွင္းလင္း ထင္ရွားတာမို႔ သေဘာေပါက္ လြယ္ကူေစပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီေၾကးနန္းရိုက္နည္းကို အေျခခံၿပီး ျမန္မာစာလံုးေတြကို Encrypt-Decrypt လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ၉၇% ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ဆို အီးေမးလ္ေတြကို သက္ဆိုင္သူမွတပါး အျခားဘယ္သူမွ ပရိုက္ေဗဆီ ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး ၾကားထဲက ဖတ္ရႈလို႔ မရႏိုင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဖိုင္ဆိုဒ္ေတြလည္း ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

Read this document on Scribd: လိပိဒိပိကာက်မ္း

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံ (ဖတ္ထံုး)

2008-09-13

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာစာမွာ “ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံ” ဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးေလး ရွိပါတယ္။ ဘာလို႔ ဒီစကားရပ္ ေပၚလာသလဲလို႔ ျပန္စမ္းစစ္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာစာမွာ ေရးတဲ့ အတုိင္း ဖတ္လို႔ မရတာေၾကာင့္ပါ။ ဥပမာ ရန္ကုန္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို ဖတ္မလဲ။ ဆင္ႀကီး ဆိုတာကိုေကာ ဘယ္လို ဖတ္မလဲ။ ကေလးက အစ ဖတ္တတ္ပါတယ္။ ရန္ဂုန္၊ ဆင္ဂ်ီး လို႔ ဖတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ သိသေလာက္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခုအခ်ိန္ထိ သင္႐ိုးၫႊန္းထဲမွာ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို ေျပာင္းဖတ္ရသလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ မသင္ခဲ့ရပါဘဲနဲ႔ ျမန္မာေတြ ဘာလို႔ အဲဒီလို ဖတ္တတ္ေနၾကသလဲ။ ဒီေမးခြန္းကို မစဥ္းစားျဖစ္ခင္က က်ေနာ္ ေတြးမိတဲ့ အေတြးက “ျမန္မာစာမွာ ေရးတာ တစ္မ်ဳိး ဖတ္ေတာ့ တစ္ျခား။ ဘာလို႔ အဲဒီေလာက္ ဖ႐ိုဖရဲ ႏိုင္ေနရသလဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေတြးေနမိတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာစကားကို အထင္မေသးရက္ေတာ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ရွိေကာင္းရဲ႕ ဆိုၿပီး လုိက္ရွာေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ရွာယူခဲ့ရတယ္။

ျမန္မာ့အာ၊ ျမန္မာ့လွ်ာနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီညီ အသံေျပာင္း အသံလႊဲ လုပ္တဲ့ နည္းကို လူႀကီးေတြတင္ မကဘဲ ကေလးေတြကအစ ဘာသင္တန္းမွ မတတ္ဘဲ အလုိလုိ တတ္ေျမာက္ေနၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ပါးနပ္စြာနဲ႔ မူလေရးထားတဲ့ အတုိင္း မဟုတ္ဘဲ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အသံတစ္ခုကို ေျပာင္းၿပီး ဖတ္တတ္ေနၾကသလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလုိ အလိုအေလ်ာက္ က်င့္သားရၿပီး ျဖစ္ေနၾကသလဲ။ ဒါ ေလ့လာသင့္ ေလ့လာအပ္တဲ့ အေၾကာင္းရပ္ ပညာရပ္တစ္ခုပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ဖြားေတြ အလိုအေလ်ာက္ ေျပာင္းတတ္ေနေပမယ့္ ျမန္မာစကားကုိ သင္ယူေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ဘာလို႔ အဲဒီလို ေျပာင္းဖတ္တာလဲလို႔ ေမးရင္ က်ေနာ္တို႔ ေျဖေလ့ရွိတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ရွိတယ္။ “ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံ” တဲ့။ အဲလို ေျပာတာ ၾကားလိုက္ေတာ့ စည္းမရွိ ကမ္းမရွိ ဖတ္ခ်င္သလို ဖတ္ေနသလား ထင္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာစာမွာ အသံေျပာင္းလဲပံု စည္းမ်ဥ္းေလး ရွိပါတယ္။ ရန္ကုန္လို႔ ေရးၿပီး ဖတ္တဲ့အခါ ကုန္ကို ဂုန္ လို႔ ေျပာင္းၿပီး ရန္ဂုန္လို႔ ဘာေၾကာင့္ ဖတ္ရသလဲ ဆိုတာ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔တကြ ရွင္းျပေပးခ်င္ပါတယ္။

၁။ အကၡရာ ခြဲတမ္း
ျမန္မာအကၡရာေတြမွာ အသံႏုအကၡရာနဲ႔ အသံရင့္အကၡရာ ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စား ရွိပါတယ္။ ဘယ္အကၡရာေတြက အသံရင့္လဲ၊ ဘယ္ဟာေတြက အသံႏုလဲ ဆိုတာ ခြဲျခားၿပီး သိမယ္ဆိုရင္ အသံေျပာင္းျခင္း ဥပေဒသကို နားလည္လြယ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ အသံႏုကေလ အသံရင့္ကုိ ေျပာင္းသြားတတ္လို႔ပါ။

သံႏု အကၡရာ ကိုးလံုး ရိွပါတယ္။
က၊ ခ၊ စ၊ ဆ၊ တ၊ ထ၊ ပ၊ ဖ၊ သ တို႔ ျဖစ္တယ္။ သဒၵါေ၀ါဟာရနဲ႔ ဆိုရင္ အေဃာသ အကၡရာစုလုိ႔ ေခၚပါတယ္။

အဲဒီ ၉ လံုးက လြဲရင္ က်န္ အကၡရာေတြက သံရင့္ အကၡရာ ေတြပါ။ စုစုေပါင္း ၂၉ လံုး ရွိပါတယ္။
ဂ၊ ဃ၊ င၊ ဇ၊ စ်၊ ည၊
ဒ၊ ဌ၊ န၊ ဗ၊ ဘ၊ မ၊
ယ၊ ရ၊ လ၊ ၀၊ သ၊ ဟ၊ ဠ။ အဲဒီ ဗ်ည္း (၁၈) လံုးနဲ႔
အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊
ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ ေၾသာ္၊ အို၊ စတဲ့ သရ (၁၁) လံုး စုစုေပါင္း (၂၉) လံုးဟာ သံရင့္အကၡရာေတြ ျဖစ္တယ္။

၂။ အနက္တူရာ အကၡရာမ်ား
အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အသံႏု အကၡရာနဲ႔ အသံရင့္ အကၡရာ ယွဥ္တြဲၿပီး ရွိလာတဲ့အခါမွာ တုိက္ခိုက္မႈ ျဖစ္လာၿပီး အသံေျပာင္းၾကရတယ္။ ေလာကသဘာ၀အတိုင္း အသံႏုေတြကပဲ လိုက္ေျပာင္းေပးရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသံေျပာင္းတဲ့အခါမွာ အသံႏုေတြ ျဖစ္တဲ့ က၊ ခ၊ စ၊ ဆ၊ တ၊ ထ၊ ပ၊ ဖ၊ သ အကၳရာေတြကပဲ ေျပာင္းတယ္။ ေျပာင္းတဲ့အခါမွာလဲ အရမ္းမဲ့ ေျပာင္းခ်င္သလို ေျပာင္းသြားတာ မဟုတ္ဘဲ အနက္ခ်င္း တူရာ တူရာကိုပဲ ေျပာင္းတယ္။ အျခား အကၡရာကို ေျပာင္းေလ့ မရွိဘူး။ အနက္တူတဲ့ အကၡရာေတြက
သံႏု ကကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ စ် အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္၊
သံႏု ကေန သံရင့္ အျဖစ္ ကို ေျပာင္းသြားရတယ္။

၃။ အသံေျပာင္းလဲျခင္း အေၾကာင္းရင္း
မီးမ်ားရင္ မီးႏုိင္တယ္။ ေရမ်ားရင္ ေရႏုိင္တယ္တဲ့။ အဲဒီလိုပါပဲ။ သံႏုအကၡရာထက္ သံရင့္အကၡရာထက္ အသံရွိန္ပိုျပင္းတယ္။ ပိုအားေကာင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသံ ႏုတဲ့ အားေသးတဲ့ အကၡရာက အသံျပင္းတဲ့ အားေကာင္းတဲ့ အကၡရာနား သြားကပ္တဲ့အခါမွာ အားႀကီးတဲ့ ဒါဏ္ကို မခံႏုိင္ဘဲ အလိုအေလ်ာက္ သဘာ၀ခ်င္းတူတဲ့ အားေကာင္းတဲ့ အကၡရာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားရတယ္။ ဒါမွ ရြတ္ဖတ္တဲ့ အခါမွာ လွ်ာခလုတ္ မတိုက္ဘဲ ေလွ်ာခနဲ ထြက္လာႏုိင္မွာပါ။ ဒါမွလည္း ျမန္မာ့လွ်ာ၊ ျမန္မာ့အာနဲ႔ ကိုက္ညီသြားတယ္။

၄။ အသံေျပာင္းလဲျခင္း စည္းမ်ဥ္း
သံရင့္ဗ်ည္း (သို႔) ဗ်ည္း+ သံရင့္သရ (သို႔) ဗ်ည္း + သံရင့္အသတ္ ေတြရဲ႕ ေနာက္က အသံႏုဗ်ည္းေတြ သက္ဆိုင္ရာ အသံေတြ လုိက္ေျပာင္းသြားရတယ္။
သံရင့္ဗ်ည္း - ဂ၊ ဃ၊ င၊ ဇ၊ စ်၊ ည၊ ဒ၊ ဌ၊ န၊ ဗ၊ ဘ၊ မ၊ ယ၊ ရ၊ လ၊ ၀၊ သ၊ ဟ၊ ဠ ။
သံရင့္သရ - အ၊ အာ၊ ဣ (အိ)၊ ဤ (အီ)၊ ဥ (အု)၊ ဦ (အူ)၊ ဧ (ေအ)၊ အဲ၊ ၾသ (ေအာ)၊ ေၾသာ္ (ေအာ္)၊ အို ။
သံရင့္အသတ္ - ~င္၊ ~ဥ္၊ ~ည္၊ ~န္၊ ~မ္၊ ~ယ္၊ ~ိန္၊ ~ိမ္၊ ~ုန္၊ ~ုမ္၊ ေ~ာင္၊ ~ိုင္၊ ~ံု ။

ဥပမာနဲ႔ ရွင္းပါ႔မယ္။
သံုးခု ကို က်ေနာ္တို႔ ဖတ္တဲ့ အခါမွာ သံုးဃု လို႔ ဖတ္ပါတယ္။ ျပန္ၿပီး စမ္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္။ သံုး ဆိုတာ ( သ + ~ံု + ~း ) ေပါင္းထားတာပါ။ အဲဒီမွာ သံရင့္အသတ္ ပါေနတာေၾကာင့္ “ခု” မွာ ပါတဲ့ ခေကြး ဟာ သူရဲ႕ တြဲဖက္ ျဖစ္တဲ့ သံရင့္ “ဃ” အကၡရာကို ေျပာင္းသြားၿပီး ဃု လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သံုးဃု လို႔ ဖတ္ရတယ္။
ထင္သာေအာင္ ေနာက္ဥပမာတစ္ခု ျပပါဦးမယ္။
လူႀကီး ကို က်ေနာ္တို႔ ဖတ္တဲ့ အခါမွွာ လူၿဂီး လို႔ ဖတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဓါတ္ခြဲၾကည့္ရေအာင္။ လူ ဆိုတာ (လ + ~ူ) ေပါင္းထားတာပါ။ သံရင့္သရ ပါေနတာေၾကာင့္ ကႀကီးကေန ဂငယ္ ေျပာင္းသြားၿပီး လူၿဂီး လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး
ရန္ကုန္ => ရန္ဂုန္
မႏၱေလး => မန္းဒေလး
ဘယ္ကုိသြားမလဲ => ဘယ္ဂိုသြားမလဲ
ႀကိဳးစားစမ္းပါ => ႀကိဳးဇားဇမ္းဗာ
ေစ်းေတာင္းေခါင္းရြက္ => ေစ်းေဒါင္း ေဃာင္းရြက္
သူပဲ ငါပဲ => သူဗဲ ငါဗဲ
အကႌ် => အင္းဂ်ီ
တံဆိပ္ေခါင္း => တံဇိပ္ေဃာင္း

၅။ အသံမေျပာင္းလဲျခင္း စည္းမ်ဥ္း
သံႏုဗ်ည္း (သို႔) ဗ်ည္း + သံႏုအသတ္ ေတြရဲ႕ ေနာက္က အသံႏုဗ်ည္းေတြ လိုက္ရင္ အသံႏုအတိုင္းပဲ မေျပာင္းဘဲ ဖတ္ရပါတယ္။
သံႏုဗ်ည္း - က၊ ခ၊ စ၊ ဆ၊ တ၊ ထ၊ ပ၊ ဖ၊ သ ။
သံႏုအသတ္ - ~က္၊ ~စ္၊ ~တ္၊ ~ပ္၊ ~ိတ္၊ ~ိပ္၊ ~ုတ္၊ ~ုပ္၊ ေ~ာက္၊ ~ိုက္ ။

သံရင့္ဗ်ည္း နဲ႔ သံႏုအသတ္နဲ႔ တြဲလိုက္တဲ့အခါမွာ သံရင့္ဗ်ည္း ျဖစ္ေပမယ့္ အသံႏုနဲ႔ အသတ္ခံရတဲ့အတြက္ အသံႏုသြားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေနာက္က လုိက္တဲ့ အသံႏု အကၡရာေတြနဲ႔ လိုင္းတူသြားတာေၾကာင့္ ေျပာင္းစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ဥပမာေလးေတြ ၾကည့္ၾကည့္ပါ။
ဘက္ေတာ္သား => ဘက္ေတာ္သား
က်ဳိက္ထီး႐ိုး => က်ဳိက္ထီး႐ိုး
တုိးတက္ေရး => တုိးတက္ေရး
ခ်စ္စိတ္ => ခ်စ္စိတ္
လက္ဖက္ရည္ => လက္ဖက္ရည္
ထိပ္ဆံုးသို႔ => ထိပ္ဆံုးသို႔

အသံေျပာင္းျခင္း ဆုိင္ရာမွာ က်ေနာ္ နားမလည္ေသးတာ၊ မသိေသးတာ၊ အေထာက္အထား ရွာမေတြ႕ေသးတာ တခ်ဳိ႕ ရွိပါေသးတယ္။
ဥပမာ ဗာဒံ လို႔ ေရးထားၿပီး ဘာလို႔ ဗံဒါ လို႔ ဖတ္ၾကသလဲ။ ဘယ္လို ဥပေဒသကို သံုးသြားသလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခုက ဘားအံ လို႔ အေရးထားတဲ့ အသံရင့္ အကၡရာကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ အသံႏု ျဖစ္တဲ့ ဖားအံ လို႔ အသံထြက္ပါတယ္။ အဲဒါေတြအျပင္ တျခား အမ်ားရီး ရွိေနႏုိင္ပါေသးတယ္။ အဲဒါေတြက ဘယ္သုိ႔ေသာ ဥပေဒသေတြကို လိုက္နာၿပီး ရြတ္ဖတ္ရသလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ခၽြင္းခ်က္ေတြလား ဆိုတာ က်ေနာ္ျဖင့္ ရွာေဖြဆဲပါ။ သိႏွင့္ၿပီးသူ ရွိရင္လည္း ေ၀မွ်ခဲ့ပါဦးလို႔ ေတာင္းဆိုရင္း .....

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

စာလံုးေပါင္းေတြ မွန္ေစခ်င္ (၁)

2008-09-07

ျမန္မာေတြ ျမန္မာလို ေရးေနၾကတာ ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာစာကို အေလးမထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ အေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ဘာသာကို အသံုးျပဳၿပီး အေတြ႕အၾကံဳ၊ အေတြးအၾကံေတြ ျဖန္႔ေ၀ေနၾကတဲ့ လူေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ဘာသာကို ဂ႐ုမစိုက္ အေလးမထားဘဲ ေရးေနၾကတာ ေတြ႕ေနရတယ္။ အဆိုး၀ါးဆံုး ျမင္ေနရတာေတာ့ စာလံုးေပါင္းမွားျခင္း ပါ။ ျမန္မာလို ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႔ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္အေနနဲ႔ စာလံုးေပါင္းေတြ မွန္ေစခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဖတ္ေနတာပဲ၊ ျမန္မာေတြ နားလည္ရင္ ၿပီးေရာေပါ႔ ဆိုတဲ့ ၿပီးစလြယ္ အေျဖမ်ဳိး မေပးေစခ်င္ဘူး။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ သားသမီးရလာလို႔ ကိုယ့္သားသမီးက ကိုယ့္ရဲ႕ (ဖခင္ရဲ႕) နာမည္ကို မွားေခၚရင္ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ။ ေတြးၾကည့္ပါ။ ဒီလိုပါပဲ။ မိခင္ဘာသာ စကားကုိ သံုးေနၾကပါလ်က္နဲ႔ စာလံုးေပါင္းေတာ့ မလြဲေစခ်င္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ မသိလို႔ မွားတယ္။ တခ်ိဳ႕ သိဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ မွားတယ္။ တခ်ဳိ႕ ၿပီးစလြယ္ေရးလို႔ မွားတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မွန္တယ္ထင္ၿပီး မွားတယ္။ ဘယ္လိုပဲ မွားမွား၊ မမွန္လို႔ မွားတာပဲ။ က်ေနာ္ အခု မွားေလ့မွားထ ရွိတဲ့၊ အမွားမ်ားတဲ့ စကားလံုးတခ်ဳိ႕ကို တင္ျပေပးပါ႔မယ္။ မွားတယ္လို႔ သိရွိသြားၿပီး အမွန္ျပင္ႏုိင္ပါေစလို႔ .....

လဲ၊ လည္း
“လဲ” ဟာ အေမးႀကိယာပစၥည္း ျဖစ္တယ္။
ဘယ္က လာသလဲ။ လို႔ ေမးရမယ္။ ဘယ္က လာသလည္း ဆိုၿပီး ညသတ္နဲ႔ လည္းရင္ မွားတယ္။
“လည္း” ဟာ နာမ္ေထာက္ပစၥည္း ျဖစ္တယ္။
ေမာင္လည္းလိုက္မယ္ ခ်န္မထားနဲ႔ ဆိုတဲ့ ၀ါက်မ်ဳိးက်မွ ညသတ္ လည္းကို သံုးရမယ္။ ေမာင္ ဆိုတဲ့ နာမ္စားကို အေထာက္အကူျပဳတာေၾကာင့္ လည္းကို နာမ္ေထာက္ပစၥည္းလို႔ ေခၚတယ္။

ဘက္၊ ဖက္
ေတာင္ဘက္ေျမာက္ဘက္ စတဲ့ အရပ္မ်က္ႏွာကို ၫႊန္းလိုတဲ့အခါ ဘကုန္း ဘက္ကုိ သံုးတယ္။ ေက်ာဘက္ေခါင္းဘက္ စသျဖင့္ ...
တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး စတဲ့ ဂဏန္းေတြနဲ႔ တြဲသံုးမွ တစ္ဖက္ႏွစ္ဖက္သံုးဖက္ စသျဖင့္ ဖဦးထုပ္နဲ႔ ဖက္ကို သံုးရတယ္။

ကာ၊ ခါ
“ကာ” ဟာ သမၺႏၶပုဒ္ျဖစ္တယ္။ “၍၊ လ်က္” တို႔လို သံုးႏုိင္တယ္။
လူးကာလွိမ့္ကာ ငုိသည္။ (တစ္ၿပိဳင္နက္ ျပဳမူသည္)
သူခိုးကုိ ဖမ္းကာ ရဲစခန္းသို႔ ပို႔သည္။ (တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခု ေဆာင္ရြက္သည္)
“ခါ” ကို အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သံုးႏုိင္တယ္။
သြားခါနီးလာခါနီးစာေမးပြဲ ေျဖခါနီး .... စသျဖင့္

ခန္း၊ ခမ္း
ခန္းမစာသင္ခန္းအိမ္ခန္း စတဲ့ အခန္းေတြကို နသတ္ နဲ႔ ခန္းရမယ္။
အခမ္းအနားေက်ာင္းသခၤမ္း ေတြကိုေတာ့ မသတ္ နဲ႔ ခမ္းရတယ္။

စၾကာ
စၾကာကို စႀက္ာ (သို႔) စႀကၤာလို မွားယြင္းၿပီး ေရးတတ္ၾကတယ္။ စၾကာ လို႔ ေရးမွ မွန္ပါမယ္။ စၾကာကို စက္ၾကာ လို႔ အသံထြက္ရတယ္။ တကယ္လို႔ စႀကၤာလို႔ ေရးထားရင္ စင္ၾကာလို႔ အသံထြက္ရမယ္။
ေနာက္ၿပီး စၾက၀ဠာ ကိုလည္း စၾကာ၀ဠာဆိုၿပီး မွားေရးတာ ေတြ႕ရတတ္တယ္။ ၾကမွာ ေရးခ်ထည့္ၿပီး မေရးရပါဘူး။ ေရးခ်မပါဘဲ စၾက၀ဠာ လို႔ပဲ ေရးရမယ္။

ပဲ၊ ဘဲ
“ပဲ” ဆိုတာ သာလွ်င္ လို႔လည္း အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ပါတယ္။ ကန္႔သတ္တဲ့ သေဘာပါတယ္။
မင္းသာ အနားမွာေန လို႔ ေရးခ်င္ရင္ေတာ့ မင္းပဲ အနားမွာေန လို႔ ေရးမွ မွန္ပါမယ္။ မင္းဘဲ အနားမွာေန လို႔ မွားေရးၾကတာ ေတြ႕ေနရတယ္။
ဘကုန္းနဲ႔ ဘဲ ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အျငင္းသေဘာ ပါမွ သံုးလို႔ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဘဲ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အေရွ႕တစ္ေနရာမွာ “မ” ဆိုတာ ေတြ႕ရတတ္တယ္။ မ ... ဘဲ ဆိုမွ ျပည့္စံုမယ္။ မသြားဘဲမလာဘဲမစားဘဲမၾကည့္ဘဲမေနဘဲ စသျဖင့္ေပါ႔။ မသြားပဲမလာပဲ ဆိုၿပီး ေရးလို႔ မရဘူး။
လူပဲနင္ပဲငါပဲ ဆိုရင္ေတာ့ ဘကုန္းဘဲ သံုးလို႔မရဘဲ ပေစာက္ပဲ ကိုပဲ သံုးရမယ္။


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

သူ နဲ႔ သူမ

2008-04-08

၂၀၀၈ ခုနစ္၊ ဧၿပီလ၊ ၈ ရက္ (အဂၤါေန႔)

တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို နာမ္စားအျဖစ္နဲ႔ ရည္ၫႊန္းသံုးရာမွာ ေယာက္်ားကို “သူ”၊ မိန္းမကုိ “သူမ” လို႔ ခြဲသံုးတာမ်ိဳးကုိ စာအုပ္စာတမ္းေတြမွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀တၳဳေတြထဲ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ေရးဖြဲ႕ရာမွာ “သူမ၏ အမည္မွာ လွလွေခ်ာ ျဖစ္သည္။ သူမသည္ အမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ လွလည္း လွ၊ ေခ်ာလည္း ေခ်ာသူ ျဖစ္သည္” ဆိုတဲ့ ေရးဖြဲ႕ပံုမ်ဳိးကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ စင္စစ္ “သူမ” ဟာ ျမန္မာသံုး မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာစကားမွာ “သူမ” ဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္း မရွိပါဘူး။ ျမန္မာစကားမွာ ေယာက္်ားကိုျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းမကိုျဖစ္ျဖစ္ နာမ္စားသံုးရင္ “သူ” လို႔ပဲ သံုးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားေျပာပံုကုိ သတိထားၾကည့္ပါဦး။ “ေဆြေဆြေတာ့ သူ႔ အေမေခၚလို႔ ျပန္လိုက္သြားၿပီ။ လွလွက ဒီေန႔ သူ ေနမေကာင္းလုိ႔ မလာေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္” လုိ႔ပဲ ေျပာ႐ုိးေျပာစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ “ေဆြေဆြေတာ့ သူမ အေမေခၚလို႔ ျပန္လိုက္သြားၿပီ။ လွလွက ဒီေန႔ သူမ ေနမေကာင္းလို႔ မလာေတာ့ဘူး ေျပာတယ္” လို႔ ဘယ္သူ ေျပာပါသလဲ။

စာထဲ ေပထဲ ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း ေရွးစာျဖစ္ျဖစ္၊ ေခတ္စာျဖစ္ျဖစ္ ေလးစားေလာက္တဲ့စာ မွန္သမွ်မွာ “သူမ” အသံုး မရွိပါဘူး။ အဲဒီလို ဆိုေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ “သူမ” အသံုး တြင္ေနရပါသလဲ။

သူမ” အသံုး ေပၚလာပံုကေတာ့ အဂၤလိပ္သဒၵါကို ျမန္မာဘာသာ ျပန္ရာက စတင္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္မွာ ထင္ရွားတဲ့ အဂၤလိပ္သဒၵါစာအုပ္ကို ပုဂၢဳိလ္ႀကီးတစ္ေယာက္က ျမန္မာဘာသာ ျပန္ဆိုပါတယ္။ အဲဒီလို ျပန္ဆိုရာမွာ Pronoun (နာမ္စား) ေတြကို ဘာသာျပန္ရာ He, She ဆိုတဲ့ နာမ္စားႏွစ္ခုကို ျမန္မာလို ဘယ္လို ေဖာ္ျပရပါလိမ့္ ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာပါတယ္။ ျမန္မာမွာ အဲဒီလို အသံုး မကြဲပါဘူး။ ေယာက္်ားျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ “သူ” လို႔ပဲ သံုး႐ိုးရွိတာကို အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ He နဲ႔ She ကို ဘာသာျပန္ရာမွာ He ကို “သူ”၊ She ကို “သူ(မ)” လို႔ ကြဲျပားေအာင္ ခြဲျပလိုက္ပါတယ္။ She ဟာ ျမန္မာလို “သူ” ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးကို ရည္ၫႊန္းတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေနာက္က (မ) လို႔ ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားက ဒီအသံုးအႏႈန္းကို “သူမ” လို႔ ထင္မွတ္ၿပီး “သူမ” လို႔ သံုးၾကတာျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။

ျမန္မာစကားရဲ႕ သဘာ၀နဲ႔လည္း မကိုက္ညီ၊ ေရွး႐ိုးေရးစဥ္လည္း မရွိ၊ ေျပာ႐ုိးေျပာစဥ္လည္း မရွိတဲ့ “သူမ” ကို မသံုးသင့္တဲ့အေၾကာင္း ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံုးတဲ့သူေတြကလည္း မွားသံုးေနၾကဆဲပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က “သူ” လို႔ သံုးရင္ ေယာက္်ား၊ မိန္းမ မကြဲမွာစိုးလို႔ ခြဲသံုးသင့္တဲ့ အေၾကာင္း အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးၾကပါေသးတယ္။ စုိးရိမ္စရာ မရွိပါဘူး။ စကားသံုးႏႈန္းတယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေရွ႕ေနာက္စကား အဆက္အစပ္နဲ႔ သံုးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ေနာက္ ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္ က်ားမ ကြဲျပားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသံုးမွားျဖစ္တဲ့ “သူမ” ကို သတိထား ေရွာင္ရွားၾကဖုိ႔ အသိေပးလိုက္ရပါတယ္။

အထက္ပါ ပို႔စ္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ ျမန္မာစာႏွင့္ အေရးအသား ျပႆနာမ်ား - ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ) မွ ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။



ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...

သ႑ာန္တူ အနက္တူေသာ မြန္ျမန္မာ ေ၀ါဟာရမ်ား

2008-02-18











































































































































































































































































































































































































































































































































































မြန္

















































































































































ျမန္မာ







































































































































































































































































































































(ဆြံ႕အ) အ
အစမူလ


































































































































































































































































































































အစမူလ
အၾကာ


































































































































































































































































































































အၾကား
အစပ္


































































































































































































































































































































အစပ္ (ဆက္စပ္ထိသည့္ေနရာ)
အခါ


































































































































































































































































































































အခါ (အခ်ိန္၊ တစ္ႏွစ္တာ)
အခန္


































































































































































































































































































































အခန္း (က႑)
အဆက္


































































































































































































































































































































အဆက္
အင္


































































































































































































































































































































အင္း (မႏၱန္ႏွင့္အင္းအိုင္)
အဆက္အဆက္


































































































































































































































































































































အဆက္အဆက္
အတိုင္


































































































































































































































































































































အတိုင္း
အတာ


































































































































































































































































































































တာ၀န္
အထုပ္


































































































































































































































































































































(ဦး) ထုပ္
ခါသာ


































































































































































































































































































































ခါသာ (ပါးလႊာေသာအ၀တ္)
အပ္စပ္


































































































































































































































































































































အပ္စပ္
ခပ္သိမ္


































































































































































































































































































































ခပ္သိမ္း
အပင္


































































































































































































































































































































အပင္း
ခိုင္


































































































































































































































































































































ခိုင္ (ခံ့)
အပိုင္အျခာ


































































































































































































































































































































အပိုင္းအျခား
ေခတ္


































































































































































































































































































































ေခတ္
အရာ


































































































































































































































































































































အရာ (အေရးကိစၥ)
ျခာ


































































































































































































































































































































ျခား (ေနရာျခားထား)
အရက္


































































































































































































































































































































အရက္
ျခံဳ


































































































































































































































































































































ျခံဳ (ခ်ဳံပုတ္)
အရင္


































































































































































































































































































































အရင္း (အရင္းအႏွီး၊ အရင္းေခါက္ေခါက္)
စက္


































































































































































































































































































































စက္ (စက္ကိရိယာ၊ စက္ရဟတ္)
အ႐ိုင္


































































































































































































































































































































အ႐ိုင္း
စက္ရာသီ


































































































































































































































































































































ရာသီစက္
အလံု


































































































































































































































































































































အလံုး
စင္


































































































































































































































































































































စင္ (စင္ျမင့္)
အလံုမြဲရး


































































































































































































































































































































တစ္ျပည္လံုး
စပ္


































































































































































































































































































































စပ္ (ဆက္စပ္သည္)
အသံ


































































































































































































































































































































အသံ
စိန္


































































































































































































































































































































စိန္ (အဆိပ္)
အာဏာ


































































































































































































































































































































အာဏာ
စံု


































































































































































































































































































































စံု (စံုလင္)
အာဏာစက္


































































































































































































































































































































အာဏာစက္
စံုစံုရာရာ


































































































































































































































































































































စံုစံုရာရာ



































































































































































































































































































































အဆ (တစ္ဆ၊ ႏွစ္ဆ)
အုပ္


































































































































































































































































































































အုပ္ (ဖံုးအုပ္၊ အုပ္စိုး)
ဆက္


































































































































































































































































































































ဆက္ (ဆက္စပ္၊ ဆက္လုပ္)
အုပ္လဒံ


































































































































































































































































































































အုပ္ခ်ဳပ္သည္
ဆက္ကြာဲ


































































































































































































































































































































ဆက္သသည္
အံု


































































































































































































































































































































အံု (ျခအံု၊ လူေနရပ္ကြက္)
ဆက္ဆက္


































































































































































































































































































































ဆက္ဆက္ (ေသခ်ာစြာ)
ဥမင္


































































































































































































































































































































ဥမင္ (လိုဏ္ဂူ)
ဆက္ဆံ


































































































































































































































































































































ဆက္ဆံ
ကင္


































































































































































































































































































































ကင္း (ကင္းေစာင့္)
ဆက္ပါင္


































































































































































































































































































































ႏႈတ္ဆက္
ကညာ


































































































































































































































































































































ကညာ (အပ်ဳိ)
ဆင္


































































































































































































































































































































ဆင္း (ခုန္ဆင္းသည္)
ကနာ


































































































































































































































































































































ကနား (႐ံုးျပင္ကနား)
ဆတၱာ


































































































































































































































































































































ဆတၱာသည္ (ဆံပင္ၫွပ္သူ)
ကိစၥ


































































































































































































































































































































ကိစၥ
ဆုတ္


































































































































































































































































































































ဆုတ္ (ေနာက္ဆုတ္)
ကုန္


































































































































































































































































































































ကုန္း (ေတာင္ကုန္း)
ျဇပ္


































































































































































































































































































































ဇရပ္
ကုန္ကြ


































































































































































































































































































































ကုန္းကြ
ညီ


































































































































































































































































































































ညီ (ညီညာ)
ကိုင္


































































































































































































































































































































ကိုင္း (ေကြးေကာက္)
ကံု႐ံု


































































































































































































































































































































ကံု႐ံု (လံုေလာက္)
ညီ


































































































































































































































































































































ညီညာ၊ ညီၫြတ္
ညီညီသာသာ


































































































































































































































































































































ညီညီၫြတ္ၫြတ္
က်


































































































































































































































































































































က် (က်႐ႈံး)
ညႇာတာ


































































































































































































































































































































ညႇာတာ
ကပ္


































































































































































































































































































































ကပ္ (ေရာဂါကပ္ စသည္)
တင္


































































































































































































































































































































တင္ (ဆင့္တင္)
ခဏေခတၱ


































































































































































































































































































































ခဏေခတၱ
တဆိပ္


































































































































































































































































































































တံဆိပ္
ခယ


































































































































































































































































































































ခယ (႐ိုေသခယသည္)
တုိက္


































































































































































































































































































































တိုက္ (အုတ္အေဆာက္အဦ)
တူ႐ူ


































































































































































































































































































































တူ႐ူ (ေရွ႕တည့္တည့္)
တိုက္ပိဋကတ္


































































































































































































































































































































ပိဋကတိုက္
၀ဲ


































































































































































































































































































































၀ဲဂယက္
တိုင္


































































































































































































































































































































တုိင္ (ငုတ္တုိင္၊ မိုင္တုိင္)
၀ိုင္


































































































































































































































































































































၀ိုင္း (ထမင္းစား၀ိုင္း၊ စကား၀ိုင္း)
ထပ္


































































































































































































































































































































ထပ္ (တစ္ခုေပၚ တစ္ခုထပ္)
သဘင္


































































































































































































































































































































သဘင္
အထပ္ထပ္


































































































































































































































































































































အထပ္ထပ္
သဘင္ေပဲါ


































































































































































































































































































































ပြဲသဘင္
ထယ္ (ထဲ)


































































































































































































































































































































ထယ္ (ထယ္ကိရိယာ)
သက္သက္


































































































































































































































































































































သက္သက္
ထုပ္


































































































































































































































































































































ထုပ္ပိုးသည္
သကၠရာဇ္


































































































































































































































































































































သကၠရာဇ္
ဒဏ္


































































































































































































































































































































ဒဏ္ (အျပစ္ဒဏ္)
ဟူရာ


































































































































































































































































































































ဟူးရား (နကၡတ္တာရာ)
နက္


































































































































































































































































































































နက္နဲ၊ နက္႐ႈိင္း
ေဟမ၀န္


































































































































































































































































































































ေဟမ၀န္
ပက္


































































































































































































































































































































ပက္သည္၊ ေရပက္
မေဟသီ


































































































































































































































































































































မေဟသီ
ပ႐ုတ္


































































































































































































































































































































ပ႐ုတ္လံုး
မွာ


































































































































































































































































































































မွားယြင္း
ပလီ


































































































































































































































































































































ပလီ (လိမ္ေျပာ)
ယုတ္မာ


































































































































































































































































































































ယုတ္မာ
ပ၀ါ


































































































































































































































































































































ပု၀ါ
ရတု


































































































































































































































































































































ရတု (ႏွစ္၊ လ၊ တာ)
ပူဆာ


































































































































































































































































































































ပူဆာ
ရာဟု


































































































































































































































































































































ရာဟု
ပိုင္


































































































































































































































































































































ပိုင္ (ပိုင္ဆုိင္)
ရင္တာ


































































































































































































































































































































ရင္တား (ပစ္စင္ရင္တား)
ပိုင္ျခာ


































































































































































































































































































































ပိုင္းျခား
႐ိုင္


































































































































































































































































































































႐ိုင္းသည္
ၿပိဳင္


































































































































































































































































































































ၿပိဳင္ (ယွဥ္ၿပိဳင္)
႐ိုင္ဇိုင္


































































































































































































































































































































႐ိုင္းစုိင္း
ဖက္


































































































































































































































































































































ဖက္ (ေရာဖက္)
လကၤာ


































































































































































































































































































































လကၤာ
လတ္လတ္


































































































































































































































































































































လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
လက္ဆက္


































































































































































































































































































































လက္ဆက္
လက္ဖက္


































































































































































































































































































































လက္ဖက္
လီစ






















































































































































































































































လိမ္စား၊ လိမ္လည္

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္ေတာ့ ...